ਲਹਿਜਾ (ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨ)

ਲਹਿਜਾ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: accent, ਐਕਸੈਂਟ), ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਬੋਲ-ਚਾਲ ਵਿੱਚ ਉਚਾਰਣ ਦੇ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦਾ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ, ਸਥਾਨ, ਸਮੁਦਾਏ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੰਬੰਧ ਹੋਵੇ। ਉਦਹਾਰਣ ਵਜੋਂ ਕੁੱਝ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੁਝ ਪੇਂਡੂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਸ਼ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਉੱਤੇ ਸ ਬੋਲਦੇ ਹਨ, ਯਾਨੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਚਾਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਧੁਨੀ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ - ਇਸਨੂੰ ਉਸ ਖੇਤਰ ਦਾ ਦੇਹਾਤੀ ਲਹਿਜਾ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਪੱਧਰ ਉੱਤੇ ਤੁਤਲਾਉਣ ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਬੋਲਣ ਦਾ ਲਹਿਜਾ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਲਹਿਜੇ ਤੋਂ ਉਸ ਇਲਾਕੇ ਬਾਰੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਕਤਾ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ (ਇੱਕ ਭੂਗੋਲਿਕ ਜਾਂ ਖੇਤਰੀ ਲਹਿਜਾ), ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਾਮਾਜਕ - ਆਰਥਕ ਸਥਿਤੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੌਮੀਅਤ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਤੀ ਜਾਂ ਸਾਮਾਜਕ ਵਰਗ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ (ਜਦੋਂ ਉਹ ਟੁੱਟੀ ਭੱਜੀ ਦੂਜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦੇ ਹਨ), ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।[1]

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Lippi-Green, R. (1997). English with an Accent: Language, Ideology, and Discrimination in the United States. New York: Routledge. ISBN 0-415-11476-4.
🔥 Top keywords: ਮੁੱਖ ਸਫ਼ਾਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਖੇਡਾਂਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੇਲੇ ਅਤੇ ਤਿਓੁਹਾਰਗੁਰੂ ਅਰਜਨਭਾਈ ਵੀਰ ਸਿੰਘਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ-ਨਾਚਪੰਜਾਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਗੁਰੂ ਨਾਨਕਖ਼ਾਸ:ਖੋਜੋਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰਪੰਜਾਬੀ ਕੱਪੜੇਸਾਕਾ ਨੀਲਾ ਤਾਰਾਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਵਿਰਾਸਤੀ ਖੇਡਾਂਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾਪੰਜਾਬੀ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂਵਿਸਾਖੀਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘਪੰਜਾਬੀ ਤਿਓਹਾਰਪੰਜਾਬ, ਭਾਰਤਭਗਤ ਸਿੰਘਵਹਿਮ ਭਰਮਛਪਾਰ ਦਾ ਮੇਲਾਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੇਲਿਆਂ ਅਤੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ (ਭਾਰਤ)ਬੰਦਾ ਸਿੰਘ ਬਹਾਦਰਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰਸਮ ਰਿਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਹੇਮਕੁੰਟ ਸਾਹਿਬਪਾਣੀ ਦੀ ਸੰਭਾਲਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦਪੰਜਾਬੀ ਭੋਜਨ ਸੱਭਿਆਚਾਰਪੰਜਾਬੀ ਮੁਹਾਵਰੇ ਅਤੇ ਅਖਾਣਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਬਾਣੀਕਾਰ ਅਤੇ ਬਾਣੀ