Anatolij Tymosjtsjoek

voetballer uit Oekraïne

Anatolij Oleksandrovytsj Tymosjtsjoek (Oekraïens: Тимощук Анатолій Олександрович) (Loetsk, 30 maart 1979) is een Oekraïens voormalig voetballer die bij voorkeur op het middenveld speelde. Hij kwam van 1995 tot en met 2016 uit voor Volyn Loetsk, Sjachtar Donetsk, FK Zenit, Bayern München en Kairat Almaty. Tymosjtsjoek was van 2000 tot en met 2016 international in het Oekraïens voetbalelftal, waarvoor hij 144 interlands speelde en vier keer scoorde. Zijn hoogtepunten als clubspeler waren het winnen van de UEFA Cup met Sjachtar Donetsk en het winnen van de UEFA Champions League met Bayern München.

Anatolij Tymosjtsjoek
Anatolij Tymosjtsjoek
Persoonlijke informatie
Volledige naamAnatolij Oleksandrovytsj Tymosjtsjoek (Oekraïens: Тимощук Анатолій Олександрович)
Geboortedatum30 maart 1979
GeboorteplaatsLoetsk, Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Lengte181 cm
BeenRechts
PositieMiddenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2016
Jeugd
1994–1995Vlag van Oekraïne Volyn Loetsk
Senioren
SeizoenClubW (G)
1995–1997
1998–2007
1998–2001
2007–2009
2009–2013
2013–2015
2015–2016
Vlag van Oekraïne Volyn Loetsk
Vlag van Oekraïne Sjachtar Donetsk
Vlag van Oekraïne Sjachtar Donetsk II
Vlag van Rusland FK Zenit
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Rusland FK Zenit
Vlag van Kazachstan Kairat
62(8)
227(32)
25(9)
67(10)
86(4)
32(0)
34(1)
Interlands
2000–2016Vlag van Oekraïne Oekraïne144(4)
Getrainde teams
2017–Vlag van Rusland FK Zenit (assistent)
Portaal  Portaalicoon  Voetbal

Clubcarrière bewerken

Bayern München was voor Tymosjtsjoek in 2009 de vierde club in zijn carrière in het betaald voetbal, die vijftien seizoenen eerder begon. Daarvoor kwam hij uit voor Volyn Loetsk (waar hij de jeugdopleiding afmaakte), tien seizoenen voor FC Sjachtar Donetsk en drie voor Sint-Petersburg, waarvan hij een tijd aanvoerder was. Voor Girnyky – de bijnaam van Sjachtar Donetsk – speelde hij zeven jaargangen in de UEFA Champions League. In het seizoen 2009/10 was Tymosjtsjoek met Bayern München verliezend finalist in de Champions League (0–2) tegen Inter Milaan. Hijzelf kwam in de eindstrijd niet in actie. Ook in de seizoenen 2011/12 en 2012/13 bereikte Tymosjtsjoek de finale met wisselend succes. In 2013 vierde hij met Bayern de eindzege in de Champions League. Na het succesvolle seizoen waarin Bayern ook nog de landstitel en de beker won, raakte bekend dat Tymosjtsjoek een contract voor twee jaar tekende bij zijn voormalige ploeg Zenit Sint-Petersburg. Hiervan nam hij in juli 2015 voor de tweede keer afscheid om een contract tot eind 2016 te tekenen bij Kairat Almaty.[1][2]

Spelersstatistieken bewerken

SeizoenClubCompetitieDuelsDoelp.
1995/96Volyn Loetsk Vysjtsja Liha101
1996/97 Persja Liha386
1997/98141
1997/98Sjachtar Donetsk Vysjtsja Liha93
1998/99182
1999/00230
2000/01254
2001/02263
2002/03304
2003/04296
2004/05254
2005/06265
2006/07151
2007FK Zenit Premjer-Liga294
2008276
2009110
2009/10Bayern München Bundesliga210
2010/11263
2011/12233
2012/13161
2013/14FK Zenit Premjer-Liga220
2014/15110
2015Kairat Premjer-Liga100
2016241

Interlandcarrière bewerken

Tymosjtsjoek maakte op 26 april 2000 zijn debuut in het Oekraïens voetbalelftal in een vriendschappelijke interland tegen Bulgarije (0–1 overwinning).[3] Tymosjtsjoek speelde op het wereldkampioenschap voetbal 2006 in Duitsland vijf wedstrijden voor Oekraïne en op het Europees kampioenschap voetbal 2012 in eigen land drie wedstrijden.[4] Op 19 mei 2016 werd Tymosjtsjoek opgenomen in de Oekraïense selectie voor het Europees kampioenschap voetbal 2016 in Frankrijk.[5] Oekraïne werd in de groepsfase uitgeschakeld na nederlagen tegen Duitsland (0–2), Noord-Ierland (0–2) en Polen (0–1).

Erelijst bewerken

Sjachtar Donetsk II
Sjachtar Donetsk
FK Zenit
Bayern München
Kairat

Trainerscarrière bewerken

Tymosjtsjoek werd in 2017 assistent-trainer bij de Russische club FK Zenit. Op 11 maart 2022 werd Tymosjtsjoek door de Oekraïense voetbalbond levenslang geschorst, omdat hij weigerde de Russische inval in Oekraïne te veroordelen.[6] Ook al zijn trofeeën die hij in Oekraïne won, zijn van zijn erelijst geschrapt.[7]

Zie ook bewerken

Zie de categorie Anatoliy Tymoshchuk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.