Ռեզովսկա
Ռեզովսկա (նաև՝ Ռեզովա, Ռեզվայա, Ռեզվե, բուլղար․՝ Резовска река, թուրքերեն՝ Mutludere), գետ Բուլղարիայի հարավում՝ Ստրանջա ազգային պարկում։ Թափվում է Սև ծով։
Ռեզովսկա | |
---|---|
Բնութագիր | |
Երկարություն | 112 |
Ավազանի մակերես | 738 կմ² |
Ջրահոսք | |
Ակունք | Կամենիցա և Միտնիշկատա գետերի միախառնման վայրը |
Ակունքի տեղակայում | Ստրանջա |
Կոորդինատներ | 41°52′53″ հս․ լ. 27°33′18″ ավ. ե.HGЯO |
Գետաբերան | Բելոսլավսկոե (Սև ծով) |
Գետաբերանի տեղակայում | Սև ծով |
Կոորդինատներ | 41°58′59″ հս․ լ. 28°01′46″ ավ. ե.HGЯO |
Տեղակայում | |
Երկիր | Բուլղարիա |
Գետի երկարությունը կազմում է 112 կմ, ջրահավաք ավազանի մակերեսը՝ — 738 կմ2[1]։ Վերին հոսանքում գետը հոսում է խոր կիրճով, որ աստիճանաբար լայնանում է ծվին հասնելիս։ Գրեթե 70 կմ երկարություն ունեցող տարածքում գետով է անցնում Թուրքիայի ու Բուլղարիայի պետական սահմանը։ Ռոզովսկա գետի գետաբերանը Բուլղարիայի սահմաններում գտնվող ծովափի ամենահարավային կետն է[2]։ Ամենամեծ վտակը Վելիկա գետն է[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 «BGGLOBE — Rezovska river». www.bgglobe.net. Վերցված է 2008 թ․ հոկտեմբերի 18-ին.
- ↑ Споразумение между Република България и Република Турция за определяне на границата в района на устието на река Резовска/Мутлудере и разграничаване на морските пространства между двете държави в Черно море Обн. ДВ. бр.68 от 30 Юли 1999 г.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռեզովսկա» հոդվածին։ |
🔥 Top keywords: Գլխավոր էջՎիքիպեդիա:Վիքին սիրում է Երկիրը 2024Սպասարկող:ՈրոնելՀայաստանԲագրատ ԳալստանյանՍևանա լիճՎիլյամ ՍարոյանԱրարատՀովհաննես ԹումանյանՄայիսի 1 (տոն)Կիրանց (Տավուշի մարզ)Ակսել ԲակունցՀայերենի այբուբենՀամո ՍահյանՎահան ՏերյանՊարույր ՍևակԳարեգին ՆժդեհՏիգրան ՊետրոսյանՎարդանանք (պատմավեպ)Շառլ ԱզնավուրՎիքիպեդիա:Վիքին սիրում է հուշարձաններ 2022Ամերիկայի Միացյալ ՆահանգներՀաղթանակի օրԵղիշե ՉարենցԱլեքսանդր ԹամանյանԵվրատեսիլ 2024 երգի մրցույթՄարտիրոս ՍարյանՄոնթե ՄելքոնյանՎիկտոր ՀամբարձումյանԵրևանՍեռական հարաբերությունՀայոց ցեղասպանությունՔութեշՍուրբ Հովհաննես մատուռ (Հարթագյուղ)Զվարթնոցի տաճարՏիգրան ՄեծԲանաստեղծությունՄեսրոպ ՄաշտոցՀովհաննես Շիրազ