Բեհեսնի

Բնակավայրը շրջափակված էր լեռներով, այգիներով և անտառներով։

Միջին դարերում բնակավայրն ամբբողջովին հայաբնակ էր։ 1156 թվականին Թորոս Բ-ի եղբայր Ստեփանեն այն գրավել է թուրքական ցեղերից և միացրել Կիլիկիայի հայկական թագավորությանը։ Քաղաքը 1293 թվականին գրավվել է եգիպտացիների կողմից։

XIX դարի վերջին ուներ 1880 տուն բնակիչ, որից 400-ը՝ հայեր։ Բնակչության հիմնական մասը թուրքեր էին։

Գյուղը հայտնի էր իր խաղողով և չամիչով, որը նաև արտահանում էին։ Բնակչության զգալի մասը զբաղված էին շրջակայքի անտառներում տախտակներ քաշելով և գերաններ պատրաստելով, որոնք հիմնականում արտահանում էին Ուրֆա։

Բեհեսնին ուներ Ս. Փրկիչ անունով հայկական եկեղեցի։ XX դարավերջին դեռևս նշմարվում էին Բեհեսնիի ամրոցի մնացորդները։

Գյուղում գործում էր Ներսիսյան հայկական վարժարանը^[3]։

• Խարբերդի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 383)։