Անատոլ Լըռուա-Բոլյո
Անատոլ Լըռուա Բոլյո (ֆր.՝ Anatole Leroy-Beaulieu, փետրվարի 12, 1842[1][2][3], Լիզիե - հունիսի 15, 1912[1][3], Փարիզ), ֆրանսիացի պատմաբան, էսսեիստ. Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ։
Անատոլ Լըռուա-Բոլյո | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 12, 1842[1][2][3] Լիզիե |
| Մահացել է | հունիսի 15, 1912[1][3] (70 տարեկան) Փարիզ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | պատմաբան, ակնարկագիր և գրող |
| Գործունեության ոլորտ | պատմություն[4] և էսսե[4] |
| Պաշտոն(ներ) | ընկերության նախագահ և ընկերության նախագահ |
| Անդամակցություն | Բարոյական և քաղաքական գիտությունների ակադեմիա |
| Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն[1][4] |
| Հայտնի աշակերտներ | Մարսել Պրուստ |
| Պարգևներ |  |
| Հայր | Pierre Leroy-Beaulieu? |
 Anatole Leroy-Beaulieu Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Մասնագիտացել է Ռուսաստանի պատմության սումնասիրման գործում։ 1866 թվականին հրատարակել է «Une troupe de Comédiens», ապա՝ «Essai sur la restoration de nos monuments historiques devant l'art et devant le budget» աշխատությունը, որտեղ մասնավորապես արծարծում է Էվրյոյի Աստվածամոր տաճարի վերականգնման հարցն ու դրա լուծման տարբերակները։ Այցելել է Ռուսաստան՝ սլավոնական ազգերի քաղաքականության ու տնտեսության վերաբերյալ փաստաթղթեր հավաքելու նպատակադրումով։ Վերադառնալով՝ պատրաստել ու Revue des deux mondes-ում 1882-1889 թվականներին հրատարակել է հոդվածների մի ամբողջ շարք (հետագայում այդ հոդվածաշարը լույս է ընծայել եռահատոր գրքի տեսքով՝ L'Empire des zar et les Russes խորագրի ներքո)։ 1879 թվականին հրատարակած Un empereur, un roi, un pope, une restauration գրքում քննադատաբար վեր է լուծել Ֆրանսիայի Երկրորդ Հանրապետության վարած ներքին ու արտաքին քաղաքականությունը, A Russian state homme աշխատության մեջ ներկայացրել ճորտատիրության վերացումը Ալեքսանդր Երկրորդ ցարի օրոք։ Պատմաբանի հիշարժան երկերից են նաև Les Catholiques libéraux, l'église et la libéralisme-ը (1890), La Papauté, le socialisme at la démocracie-ն (1892), Les Juifs et l'Antisémitisme; Israël chez les Nations-ը (1893), Les Arméniens et la question arménienne-ը (1896), L'Antisémitisme-ը (1897), Etudes russes et européennes-ը (1897)։ Այդ գրքերը, որոնք մեծ մասամբ հոդվածների ժողովածուներ են, հասցեագրված են ոչ միայն մասնագետ պատմաբաններին, այլ նաև ընթերցող հասարակության լայն շերտերին։
1881 թվականին Լըռուա-Բոլյոն, ի գնահատումն նրա գիտական վաստակի, ընտրվել է ժամանակակից պատմության, պատմագիտության և արևելյան հարցերի պրոֆեսոր քաղաքագիտության ուսումնասիրման փարիզյան ինստիտուտում (1880-1910), Ալբեր Սորելի վախճանվելուց հետո՝ 1906 թվականին դարձել դրա տնօրենը։ Դեռևս 1887 թվականին նրան ընտրել էին նաև Բարոյական և քաղաքական գիտությունների ակադեմիայի անդամ, 1901 թվականին՝ Հակաաթեիստական ազգային լիգայի նախագահ, 1893 թվականին՝ Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամության թեկնածու[5]։ Անվանի պատմաբանը հակասեմականության սկզբունքային հակառակորդ էր։ «Դա մեզ մոտ է թափանցել դրսից՝ այն երկրներից, որոնք զուրկ են մեր ոգուց ու ավանդույթներից»,-գրել է նա"[6]։
Աշխատությունների ընտրանի խմբագրել
- Cathédrale d’Évreux. La restauration de nos monuments historiques devant l’art et devant le budget, Paris, Piccard, 1875
- Christianisme et démocratie, christianisme et socialisme, Paris, Bloud, 1905
- Collectiviste et anarchiste : dialogue sur le socialisme et l’individualisme, Paris, [s.n.], 1898
- Études russes et européennes, Paris, Lévy, 1897
- Israël chez les nations, Paris, Calmann-Lévy, 1883
- L’Empire des tsars et les Russes, Paris, Hachette, 1881-1889, 9782221065976
- La France, la Russie et l’Europe, Paris, Calmann Lévy, 1888
- La France, Paris, Lévy, 1888
- La Liberté d’enseignement, Paris, Comité de défense et de progrès social, 1890
- La Papauté, le socialisme et la démocratie, Paris, Calmann Lévy, 1892
- La Patrie française et l’internationalisme, Paris, Comité de défense et de progrès social, 1897
- La Révolution et le libéralisme, Paris, Hachette, 1890
- La Russie et la crise russe, Rouen, Société normande de Géographie, 1907
- L’Antisémitisme, Paris, C. Lévy, 1897
- Le Pays et les habitants, Paris, 1890
- Les Arméniens et la question arménienne, Paris, Clamaron-Graff. 1896
- Les Catholiques libéraux ; l’Église et le libéralisme de 1830 à nos jours, Paris, E. Plon, Nourrit, 1885
- Les Doctrines de haine, l’antisémitisme, l’antiprotestantisme, l’anticléricalisme, Paris, Calmann-Lévy, 1902
- Les Immigrants juifs et le judaïsme aux États-Unis, Paris, Librairie nouvelle, 1905
- Questions d’Autriche-Hongrie et question d’Orient, Paris, Plon-Nourrit, 1903
- Un Empereur - un roi - un pape - une restauration, Paris, Charpentier, 1879
- Un Homme d’État russe (Nicolas Milutine) d’après sa correspondance inédite ; étude sur la Russie et la Pologne pendant le règne d’Alexandre II (1855-1872), Paris, Hachette, 1884
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Annuaire prosopographique : la France savante
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ auteur=Paul Aron|titre=Les candidatures de Zola à l'Académie française : une obstination significative|périodique=Les Cahiers naturalistes|date=2017|numéro=91|pages=282|lire en ligne=http://etudes-romantiques.ish-lyon.cnrs.fr/wa_files/AronVielitteraire.pdf}}(չաշխատող հղում).
- ↑ Lindqvist 1996, s. 133
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- http://www.bmlisieux.com/curiosa/bolieu01.htm%7Ctitolo=Anatole(չաշխատող հղում) Leroy-Beaulieu|lingua=fr}}
- http://www.litteratureaudio.com/livres-audio-gratuits-mp3/tag/anatole-leroy-beaulieu%7Ctitolo=Anatole(չաշխատող հղում) Leroy
- Anatole Leroy-Beaulieu sur Gallica
- A. Leroy-Beaulieu, Pourquoi nous ne sommes pas socialistes Արխիվացված 2020-01-14 Wayback Machine Audio (1895)Beaulieu|lingua=fr}}
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անատոլ Լըռուա-Բոլյո» հոդվածին։ |