Kathy Bates

Bates studearre toaniel oan de Southern Methodist University en ferhûze neitiid nei New York foar in karriêre as aktrise. Hja krige ynearsten lytse rollen oant hja keazen waard foar har earste rol op it doek yn Taking Off (1971). Har earste optreden yn in lytsskalige teäterproduksje wie yn 1976. Yn de jierren 1970 en oant it begjin fan de jierren 1980 bleau hja aktyf op it poadium. Yn 1983 waard Bates nominearre foar in Tony Award as bêste haadrolspylstyer yn in toanielstik foar har rol yn 'night, Mother en yn 1988 wûn hja in Obie Award foar har prestaasje yn Frankie en Johnny in the Clair de Lune.

Har rol as Annie Wilkes yn de psychologyske thriller Misery (1990) betsjutte har grutte trochbraak yn Hollywood. Dy rol levere har de Academy Award op foar de bêste aktrise. Mear erkenning folge yn haar rollen yn Dolores Claiborne (1995), The Waterboy (1998), Fried Green Tomatoes (1991) en Titanic (1997). Oskar-nominaasjes folgen foar har bydragen oan Primary Colors (1998), About Schmidt (2002) en Richard Jewell (2019). Foar har tillefyzjewurk is hja in grut tal kearen nominearre foar in Emmy Award.

Njonken aktearwurk is Bates ek warber as regisseur.

Yn 1991 troude Bates mei Tony Campisi, by wa't hja yn 1997 wei gyng. Bates is lid fan de United Methodist Church en de Demokratyske Partij.

• Academy Award: 1991 (Misery)
• Emmy Award: 2012 (Two and a Half Men) en 2014 (American Horror Story: Coven)
• Golden Globe Award: 1991 (Misery) en 1997 (The late Shift)
• Screen Actors Guild Award: 1997 (The late Shift) en 1999 (Primary Colors)
• American Comedy Award: 1997 (The late Shift),1999 (Primary Colors) en 2000 (Annie)
• Blockbuster Entertainment Award: 1998 (Titanic) en 1999 (Primary Colors en The Waterboy)

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References en Further reading, op dizze side. Commons  Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Kathy Bates fan Wikimedia Commons.