منطقه‌بندی استان‌های ایران

فهرست

استان‌های ایران در سال ۱۳۹۳ در طبقه‌بندی جدید توسط وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران در قالب ۵ منطقه بر حسب عوامل همجواری، محل جغرافیایی و اشتراکات قرار گرفتند. هر منطقه یک دبیرخانه دائمی دارد که شهرهای تهران، اصفهان، تبریز، کرمانشاه و مشهد به ترتیب محل دبیرخانه مناطق ۱ تا ۵ هستند. این طبقه‌بندی، یک طبقه‌بندی داخلی مربوط به وزارت کشور است و نباید با تقسیمات کشوری در ایران که مصوب مجلس شورای اسلامی هستند اشتباه گرفته شود.[۱]

مناطق ۵گانه استان‌های ایران
منطقهمحل دبیرخانهاستان‌ها
۱تهراناستان تهران
استان قزوین
استان مازندران
استان سمنان
استان گلستان
استان البرز
استان قم
۲اصفهاناستان اصفهان
استان فارس
استان بوشهر
استان چهارمحال و بختیاری
استان هرمزگان
استان کهگیلویه و بویراحمد
۳تبریزاستان آذربایجان شرقی
استان کردستان
استان آذربایجان غربی
استان زنجان
استان گیلان
استان اردبیل
۴کرمانشاهاستان لرستان
استان ایلام
استان کرمانشاه
استان همدان
استان مرکزی
استان خوزستان
۵مشهداستان خراسان رضوی
استان خراسان جنوبی
استان خراسان شمالی
استان کرمان
استان یزد
استان سیستان و بلوچستان

یکی از اهداف اصلی این تقسیم‌بندی، این است که دولت به جای توسعه استان‌ها، منطقه‌ها را توسعه دهد. استان‌های یک منطقه، هر ۲ ماه یک بار و به صورت چرخشی در استان‌های منطقه با هم جلسه‌ای برای حل مسائل و مشکلات منطقه دارند.[۲]

ردیفمنطقهجمعیت سال ۱۳۹۵جمعیت سال ۱۳۹۰درصد تغییر
۱تهران۲۴٬۴۰۰٬۶۴۲۲۲٬۴۳۱٬۳۱۶+۸٫۷۸٪
۲اصفهان۱۴٬۵۷۲٬۷۵۴۱۳٬۶۴۰٬۱۲۷+۶٫۸۴٪
۳تبریز۱۳٬۶۳۶٬۴۵۹۱۳٬۰۴۳٬۹۳۷+۴٫۵۴٪
۴کرمانشاه۱۲٬۱۹۱٬۴۹۳۱۱٬۹۴۰٬۹۶۲+۲٫۱۰٪
۵مشهد۱۵٬۱۴۴٬۷۵۶۱۴٬۰۷۲٬۴۰۶+۷٫۶۲٪

منابع ویرایش

  1. «در گفتگو با فارس، ناصریان: تقسیم‌بندی ۵ گانه کشوری مربوط به سیاست‌های داخلی وزارت کشور است / امیری: تقسیمات کشوری حساسیت بالایی دارد». خبرگزاری فارس. ۴ تیر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۶ شهریور ۱۳۹۳.
  2. «معاون وزیر کشور: استان‌های کشور به ۵ منطقه تقسیم شدند». همشهری‌آنلاین. ۱ تیر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۶ شهریور ۱۳۹۳.