Ionenbindingen benoemen

Pdf downloaden

Pdf downloaden

In dit artikel:

Basis ionenbindingen

Overgangsmetalen

Bindingen met polyatomische ionen

Tips en waarschuwingen

Gerelateerde artikelen

Bronnen

Ionenbindingen bestaan uit kationen (positieve ionen) en anionen (negatieve ionen). Ionenbindingen bestaan meestal uit een metaal en één of meer niet-metalen. Om een ionenbinding een naam te geven, hoef je slechts de naam van het kation en anion te vinden die aanwezig zijn in de verbinding. Je moet eerst de naam van het metaal opschrijven, gevolgd door de naam van het niet-metaal met zijn bijbehorende nieuwe uitgang. Als je wilt weten hoe je ionenbindingen een naam moet geven in uiteenlopende situaties, hoef je slechts deze stappen te volgen.

Stappen

Methode 1

Methode 1 van 3:

Basis ionenbindingen

Pdf downloaden

1. 
   1
   Schrijf de formule van de ionenbinding op. Laten we zeggen dat de ionenbinding waar je mee bezig bent NaCl is.
2. 
   2
   Schrijf de naam van het metaal, of het kation, op. Dit is het positief geladen ion in de binding en het wordt altijd als eerste geschreven in de formule van een ionenbinding. Na is natrium. Schrijf dus Natrium op.
3. 
   3
   Schrijf de naam van het niet-metaal op, of het anion, met de "-ide" uitgang. Cl is chlorine (chloor). Om de "ide" uitgang toe te voegen, hoef je alleen de laatste lettergreep "-ine" te vervangen door "-ide". Chloor wordt chloride.
4. 
   4
   Combineer de namen. NaCl kan worden geschreven als natriumchloride.
5. 
   5
   Oefen met de benaming van simpele ionenbindingen. Probeer, als deze formule je eenmaal lukt, nog wat meer simpele ionenbindingen te benoemen. Zelfs er een paar memoriseren kan helpen om je een beter begrip te geven van hoe je ionenbindingen een naam moet geven. Hier zijn er nog wat meer:

   • Li₂S = Lithiumsulfide
     
   • Ag₂S = Zilversulfide
     
   • MgCl₂ = Magnesiumchloride
     
   Advertentie

Methode 2

Methode 2 van 3:

Overgangsmetalen

Pdf downloaden

1. 
   1
   Schrijf de formule van de ionenbinding op. Overgangsmetalen kunnen in het midden van het periodiek systeem worden gevonden. Ze hebben hun naam gekregen doordat hun oxidatiegetallen, of hun ladingen, constant veranderen. Laten we zeggen dat je met deze binding werkt: Fe₂O₃.
2. 
   2
   Schrijf de lading van het metaal op. Je weet dat het metaal een positieve lading zal hebben dus je kunt de 3 van O₃ doorstrepen en opschrijven dat Fe een lading heeft van +3. (Je kunt, voor de lol, het omgekeerde doen en opschrijven dat O een lading heeft van -2.) Soms zal de lading worden aangegeven.
3. 
   3
   Schrijf de naam van het metaal op. Aangezien je weet dat Fe ijzer is en dat het een lading heeft van +3, kun je het IJzer(III) noemen. Onthoud om alleen Romeinse cijfers te gebruiken bij het opschrijven van de naam en niet bij het opschrijven van de formule.
4. 
   4
   Schrijf de naam van het niet-metaal op. Aangezien je weet dat O staat voor oxygen (zuurstof), kun je de "-ide" uitgang toevoegen en het "oxide" noemen.
5. 
   5
   Voeg de eerste en tweede naam samen. Nu heb je het. Fe₂O₃ = IJzer(III)oxide.
6. 
   6
   Gebruik de oudere benamingsmethode. Je gebruikt bij de oudere benamingsmethode, die ook wordt gebruikt, de "ferro" en "ferri" namen voor de metalen, in plaats van de Romeinse cijfers. Als het metaalion een lagere oxidatietoestand heeft (een lagere numerieke lading, waarbij je de "+" of "-" negeert), gebruik je "ferro". Als het een hogere lading heeft gebruik je "ferri". Fe²⁺ heeft de lagere toestand (Fe³⁺ heeft de hogere toestand), dus wordt het ferro. De naam van Fe²⁺O kan ook worden geschreven als ferroxide.
7. 
   7
   Onthoud de uitzonderingen. Er zijn twee overgangsmetalen die geen vaste lading hebben. Deze zijn zink (Zn) en zilver (Ag). Dit betekend dat je de Romeinse getallen of de oudere benamingsmethode niet hoeft te gebruiken bij het omschrijven van die elementen.
   Advertentie

Methode 3

Methode 3 van 3:

Bindingen met polyatomische ionen

Pdf downloaden

1. 
   1
   Schrijf de formule op van het polyatomisch ion. Deze binding zal uit meer dan twee ionen bestaan. Laten we zeggen dat je bezig bent met de volgende binding: FeNH₄(SO₄)₂.
2. 
   2
   Zoek de lading van het metaal. Je zult wat rekenwerk moeten doen om het te vinden. Allereerst weet je dat het sulfaat, of het SO₄ ion, een lading heeft van -2 en dat er twee van zijn, vanwege de 2 onder het haakje. Dus, 2 x -2 = -4. Dan weet je dat NH₄, of het ammoniaion, een lading heeft van +1. Tel -4 en 1 bij elkaar op en je krijgt -3. Dit betekend dat het ijzerion, Fe, een lading moet hebben van +3 om het gelijk te trekken en om de binding neutraal te maken.
3. 
   3
   Schrijf de naam van het metaal op. In dit geval kun je zowel IJzer(III) als ferri opschrijven.
4. 
   4
   Schrijf de naam op van de niet-metaalionen. In dit geval gebruik je ammonium en sulfaat, of ammoniumsulfaat.
5. 
   5
   Combineer de naam van het metaal met de namen van de niet-metalen. Je kunt de binding de naam FeNH₄(SO₄)₂ geven door óf ijzer (III) ammoniumsulfaat óf ferriammoniumsulfaat te schrijven.
   Advertentie

Tips

• Als je in de tegenovergestelde richting gaat en je romeinse getallen hebt, moet je een “X-ray” van het molecuul maken. Het romeinse cijfer is de lading van het kation.

Advertentie