Een kaliumtekort herkennen

Het kaliumgehalte in je lichaam beïnvloedt je zenuwstelsel en de communicatie met de spiercellen in het spijsverteringsstelsel, je hart en andere spieren. Het meeste kalium ligt in je cellen opgeslagen en het kaliumgehalte in het bloed wordt normaal gesproken binnen bepaalde waarden gehouden door het hormoonstelsel. Hypokaliëmie is een aandoening waarbij je te weinig kalium hebt en minder gevoelig bent voor insuline. Mensen met een kaliumtekort kunnen allerlei fysiek klachten krijgen.

Methode 1

Methode 1 van 3:

De tekenen herkennen

Pdf downloaden

1
Let op de eerste waarschuwingstekens. De eerste tekenen van een tekort aan kalium zijn spierpijn, krampen en abnormale zwakte (waaronder ook spierzwakte in het ademhalingsstelsel en het spijsverteringsstelsel, als het ernstiger wordt). ^{[1]XBetrouwbare bronMayo ClinicGa naar de bron} Door het lage kaliumgehalte is het voor de neuromusculaire cellen niet mogelijk om zich in korte tijd weer op te laden, waardoor ze niet snel kunnen vuren, wat weer inhoudt dat spieren moeite hebben met samentrekken.
- Zwakheid, spierspasmes en tintelende of verdoofde spieren kunnen wijzen op een verergering van het kaliumtekort, wat betekent dat je meteen naar de huisarts moet. ^[2]XBron
Langdurig of ernstig kaliumtekort kan ook het hart aantasten. Een te laag kaliumgehalte kan het goed functioneren van het hart belemmeren. Dat kan zorgen voor een onregelmatige hartslag, en in ernstige gevallen zelfs voor gevaarlijke hartritmestoornissen. ^{[3]XBetrouwbare bronMayo ClinicGa naar de bron} Een langdurig kaliumtekort kan structurele en functionele veranderingen veroorzaken in de nieren.
3
Let goed op omstandigheden die kunnen leiden tot een laag kaliumgehalte. Als je last hebt van diarree, uitdroging, overgeven of algehele zwakte, zou je je kaliumgehalte moeten laten onderzoeken. Deze test bestaat uit het afnemen van bloed en een algemene metabolietentest^[4]XBron om de hoeveelheden elektrolyten (waaronder natrium, kalium, calcium, magnesium, chloride, waterstoffosfaat en waterstofcarbonaat) in het bloed te onderzoeken.
- Afhankelijk van je situatie kan de arts ook je leverfunctie onderzoeken^[5]XBron.
Advertentie

Methode 2

Methode 2 van 3:

De diagnose laten stellen

Pdf downloaden

1
Laat je kaliumgehalte testen. Een kaliumgehalte van minder dan 3,5mEq/L wordt beschouwd als te laag; de normale waarden liggen tussen de 3,6 en 5,2mEq/L.^{[6]XBetrouwbare bronMayo ClinicGa naar de bron} Elektrolytenwaarden zoals calcium, glucose, magnesium en fosfor kunnen tegelijkertijd ook onderzocht worden.
- Het bloed kan ook meteen onderzocht worden op de bloed-ureum-stikstofconcentratie (BUN), wat een indicatie is van de leverfunctie.
- Patiënten die digoxine slikken moeten ook de digoxinespiegel laten controleren, want deze medicatie beïnvloedt het hartritme.
2
Laat een elektrocardiogram (ECG) maken. Hiermee wordt de hartfunctie onderzocht op tekenen van schade of andere problemen.^{[7]XBetrouwbare bronMayo ClinicGa naar de bron} De arts zal delen van je huid scheren als je veel haar hebt en zal 12 elektroden op je armen, borst en benen plakken. Elke elektrode verstuurt 5 tot 10 minuten lang informatie over het hart naar een monitor. De patiënt moet zo stil mogelijk blijven liggen, en het kan nodig zijn de ECG nog eens te herhalen.
- Een laag kaliumgehalte kan verband houden met een te laag magnesiumniveau. Dit kan de intervallen op de ECG verlengen en het kan leiden tot Torsades de Pointes. ^{[8]XBetrouwbare bronPubMed CentralGa naar de bron}^{[9]XBetrouwbare bronPubMed CentralGa naar de bron}
Advertentie

Methode 3

Methode 3 van 3:

De oorzaak achterhalen

Pdf downloaden

1
Praat met je huisarts over het gebruik van diuretica. Het gebruik van diuretica kan direct bijdragen aan een kaliumtekort. Patiënten met aandoeningen als een hoge bloeddruk krijgen soms diuretica als behandeling. Maar als deze middelen leiden tot een laag kaliumgehalte, moet je met je huisarts praten over alternatieve medicijnen.^{[10]XBetrouwbare bronMayo ClinicGa naar de bron}
- Diuretica zijn medicijnen die furosemide en hydrochloorthiazide bevatten. Diuretica verlagen een hoge bloeddruk door vocht af te drijven, waardoor je meer moet plassen. Dit kan ervoor zorgen dat mineralen zoals kalium te veel door het lichaam via de urine worden uitgescheiden, waardoor er een tekort ontstaat.
2
Beoordeel je leefstijl op mogelijke oorzaken. Hoewel sommige oorzaken van kaliumtekort medisch van aard zijn, kunnen andere ook voorkomen worden door veranderingen in de leefstijl. Als je veel alcohol drinkt, veel laxeermiddelen slikt of constant overmatig zweet, kan dat de oorzaak zijn van je kaliumtekort.^{[11]XBetrouwbare bronMayo ClinicGa naar de bron} Overleg met een medisch hulpverlener om deze gewoontes te veranderen, of om je omgeving te veranderen om het probleem aan te pakken.
- Misschien moet je je alcoholverslaving aanpakken als je het moeilijk vindt om uit jezelf minder te gaan drinken.
- Als je veel laxeermiddelen gebruikt, praat dan met je huisarts om manieren te vinden om je afhankelijkheid hiervan op natuurlijke wijze te verminderen.
- Als je overmatig zweet, moet je misschien je werk- of leefomgeving veranderen. Je moet koeler blijven, meer drinken of misschien in medische richting stappen ondernemen om minder te zweten.
3
Laat je testen op andere medische aandoeningen. Een laag kaliumgehalte kan duiden op een ander ernstig medisch probleem. Chronische nierziekten en diabetische ketoacidose kunnen leiden tot een laag kaliumgehalte en moeten onmiddellijk worden behandeld. ^{[12]XBetrouwbare bronMayo ClinicGa naar de bron} Andere aandoeningen die kunnen leiden tot een laag kaliumgehalte zijn een foliumzuurtekort of maag- en darmproblemen waardoor je vaak moet overgeven of diarree hebt.
- Hyperaldosteronisme leidt tot een syndroom waarbij je last kan krijgen van een hoge bloeddruk en hypokaliëmie. ^{[13]XBetrouwbare bronPubMed CentralGa naar de bron}
4
Pas je dieet aan. De beste manier om je kaliumgehalte te verhogen is door voeding met veel kalium te eten. Je kunt ook kaliumsupplementen slikken, maar zorg dat je dat altijd met je huisarts overlegt, zodat je niet te veel neemt. Enkele voedingsmiddelen die veel kalium bevatten zijn:
- Bananen
- Avocado's
- Tomaten
- Aardappels
- Spinazie
- Bonen en erwten
- Gedroogd fruit
Advertentie

Tips

Ernstige gevallen van hypokaliëmie kunnen medisch behandeld worden door een kaliumoplossing in de aderen te spuiten, of door kaliumpillen te slikken. Bij patiënten die in een diabetische coma zijn geraakt of ketoacidose hebben kan dit noodzakelijk zijn.
Een test kan uitwijzen dat er een noodzaak is om kaliumpillen of -oplossing te nemen om de hoeveelheid kalium in het bloed te verhogen. (Vraag je huisarts ook naar de onderliggende oorzaken van een te laag kaliumgehalte, zoals eventueel je dieet en bepaalde medicijnen, zoals diuretica.)
Milde vormen van hypokaliëmie kunnen zonder voorgeschreven medicijnen worden behandeld – als er "geen symptomen" zijn. De arts kan in dat geval een speciaal dieet voorschrijven en vertrouwen op het herstellend vermogen van het lichaam, door het eten van voeding die rijk is aan kalium.
Kalium is een element dat in de natuur alleen voorkomt als zout, bijvoorbeeld kaliumchloride, wat wel wordt gebruikt als zoutvervanger, maar minder lekker is. De smaak verschilt nogal van gewoon tafelzout (natriumchloride). Het komt vooral voor in zeewater en veel mineralen, en het is ook een essentiële bouwstof voor bijna alle organismen.

Advertentie