Sarangi

Sarangi (hindcha: सारंगी IAST:sarangi) — ud turidagi kamoncha bilan chalinadigan torli cholgʻu. Hind anʼanalariga koʻra, u tata-vadya guruhining cholgʻusi sifatida tasniflanadi; hindustan anʼanalarida mumtoz musiqa yaratish amaliyotida keng tarqalgan (Hindiston, Pokiston, Nepalning shimoliy hududlarida); shuningdek, bir qator mintaqaviy anʼanaviy navlarga ega^[1].

Tavsif

Korpus yaxlit yogʻoch boʻlagidan yasalgan boʻlib, yon tomonlarida keng boʻyincha va tirqishli, ustki qismi charmdan qilingan.

Kvartlar va kvintlarga koʻra sozlangan 3-4 oʻyin torlari va diatonik tovushlar ohanglariga koʻra sozlangan 11-15 rezonans torlari, boʻyinchadan oʻtib, yon tomondan qoziqlar bilan mahkamlangan. Oʻynaganda, ijrochi sarangini vertikal holda ushlaydi.

Asbobning ohang diapazoni ancha keng — ikki oktavgacha.

Ijro etish anʼanasi

U joʻr va yakkaxon cholgʻu sifatida, raqslar va teatr tomoshalariga hamrohlik qilish uchun ishlatiladi. Sarangining hind-musulmon vokal va raqs anʼanalari bilan aloqasi borligi shubhasiz; Aslida, yakkaxon ijro vokal kompozitsiyalari (xayal, txumri) va katxak uslubidagi raqsning batafsil hamrohligidan kelib chiqqan. XX asrning taniqli sarangi ijrochilari orasida Bundu Xon (Pokiston) va Ram Narayyan (Hindiston) bor.

Bogʻliq asboblar

Shuningdek, sarinda, dilruba, ravanahasta (ravanxattxa), esraj, chikara, kamaycha (kemancha) va boshqa cholgʻu asboblari ham sarangining anʼanaviy namunalari hisoblanadi. U bilan bogʻliq boʻlgan sarang asbobi Afgʻonistonda ham keng tarqalgan.

Manbalar

↑ Ситар в Петербурге-Саранги

Adabiyotlar

„Саранги“,Большая российская энциклопедия. Том 29, М., 2015 — 414 bet.
Алендер И.З. „Саранги“,. Музыкальные инструменты Индии. М.: Наука, 1979 — 34 bet.

[1] Ситар в Петербурге-Саранги

[1]