Tory Partisi

Tory'ler, İngiltere, İskoçya, İrlanda, Büyük Britanya ve Birleşik Krallık'ta basit örgütlenmiş bir siyasi grup halinde başladıktan sonra siyasi bir partiye evrilmiştir. İlk olarak 1679 Dışlama Krizi sırasında, Whig'in York Dükü James'i Katolikliği gerekçesiyle sık sık dışlama çabalarına karşı çıkmalarıyla tanınmıştır.^[4]

George I'in 1714'te tahta geçmesinden sonra, Muhafazakarlar yaklaşık 50 yıl boyunca hükûmetten dışlanmış ve bazı siyasi yazarlar tarafından kendi kendini tanımlama terimi olarak kullanılmasına rağmen, 1760'ların başlarında organize bir siyasi varlık olarak varlıkları sona ermiştir. Birkaç on yılın ardından, 1783 ve 1830 yılları arasında hükûmeti elinde tutmak için yeni bir Tory partisi kurulmuş ve William Pitt the Younger, ardından Liverpool'un 2. Earl'ü Robert Jenkinson Tory partisi üyesi olarak önemli görevler üstlenmişlerdir.^[5] Whig'ler, büyük ölçüde seçim reformu konusunda mücadele edilen 1831 seçimlerinde Parlamentoda çoğunluğu kazanmıştır. 1832 yılındaki Halkın Temsili Yasası adı verilen yasa ile çoğu Tories tarafından kontrol edilen ve çürümüş olarak nitelendirilen ilçeleri kaldırmış ve 1832 seçimlerinde milletvekilleri 175 milletvekiline indirilmiştir.

Robert Peel'in önderliğinde Tamworth Manifestosu olarak bilinen bir politika belgesi yayınlayan Tory Partisi gittikçe Muhafazakar Parti'ye dönüşmeye başlamıştır. 1846 yılında Tahıl Yasalarını yürürlükten kaldırması ise partinin dağılmasına neden olmuş, Derby ve Benjamin Disraeli'nin önderlik ettiği fraksiyon modern Muhafazakar Parti haline gelerek üyeleri hâlâ yaygın olarak Muhafazakarlar olarak anılmaktadır.