Plombières Sözleşmesi
Plombières Sözleşmesi (İtalyanca: Accordi di Plombières, Fransızca: Entrevue de Plombières) 1858 yılında Kont Cavour ve Fransız İmparatoru, Napoleon III arasına yapılan bir anlaşmadır.[1] Bazı İngilizce kaynaklar buna Plombières Antlaşması olarak atıfta bulunur, ancak çoğu kişi bunu “anlaşma” olarak tanımlamaktan kaçınır.
.jpg)
Plombières Anlaşması, Fransa'nın ve Piedmont'un arasında yapılan bir anlaşmadı. Amacı ise Avusturya'nın İtalyan yarımadasındaki hükmüne ve etkisine son vermekdi. Avusturyalı şansölyesi olan Metternich İtalya'nın “sadece coğrafik bir ifade” olduğunu söylemiş.[2] Yapılan anlaşma altında İtalya Piedmont ve Fransa'nın hakim olacağı iki etki alanına bölünecekdi.
Fransız pozisyonu değiştir
İmparator Napolyon, "İtalyan sorusunu" çözmeye ve 1815 Viyana Kongresi'ndeki aşağılanmasını düzeltmeye hevesliydi. Uzun yıllar önce bunun Avusturya'ya karşı bir savaş gerektirdiği görüşünü oluşturmuştu.[3] Fransa için, İtalya'nın Avusturya'dan bağımsızlığı ve İtalya'nın siyasi birleşmesi çok farklı iki şeydi. Siyasi birleşme Fransız çıkarlarına aykırı olurdu, çünkü İtalya yarımadasındaki Fransız etkisini azaltma ihtimali var dı.[4]
Jacques Alexandre Bixio Piedmontese başbakanı ve arkadaşı olan Kont Cavour Camillo Benso'a Fransa'dan Avusturya'ya karşı ittifak teklifini. Anlaşma Piedmontese Kralı'nın kızı Savoylu Prenses Maria Clotilde'nin Fransız İmparatoru'nun kuzeni Prens Napolon Bonaparte ile evlenmesiyle güçlendirilecekti.[4]
Söz konusu uluslararası duyarlılıkları yansıtan müzakereler "olağan" diplomatik kanalların dışında gerçekleşti.[4] Teklif için onayını kesinleştirmek için Cavour diplomat Costantino Nigra'yı Henri Conneau'yla temas kurmak amacıyla Paris'e gönderdi.[4] 9 Mayıs 1858'de Conneau Nigra'ya ittifak teklifin imparatorun tam desteğini aldığını doğruladı. Turin'de Conneau, Cavour ve kral Victor Emanuel arasında görüşmeler yapıldı. Bu noktada imparator Plombières-les-Bains'da Cavour ile şahsen göruşme teklifi yaptı.[4]
Göruşme değiştir
11 Temmuz 1858'de Cavour Torino'dan ayrıldığında İsviçre'ye gideceğini söyledi. Plombières'e gittiğini Sadece Kral ve Piyemonteli ordu komutanı General La Marmora biliyordu.[4]
Tartışmaların tek ana kaynağı Cavour'dan geliyor. Bu rapor 24 Temmuz 1858'de Cavour eve dönerken bir gece durduğu Baden-Baden'de krala yazdığı bir mektup şeklini alır. Bu mektup 1883'te Milanlı La Perseveranza gazetesinde yayınlandı.[4]