Herakleios'a karşı Yahudi isyanı

Vikimedya liste maddesi

Herakleios'a karşı Yahudi isyanı, 602-628 tarihli Bizans-Sasani Savaşı'nın bir parçası ve modern zamanlardan önce İsrail Topraklarında özerklik kazanmak için yapılan son ciddi Yahudi girişimidir. Yeni bir teoriye göre bu ayaklanma ve genel olarak Bizans-Pers Savaşı gibi klasik imparatorlukların çöküşü, Yakın Doğu'da nüfus ve ekonomik düşüş ve Müslüman Araplar ve Türkler gibi güçlerin yükselişi Geç Antik Çağ Küçük Buz Çağı'nda gerçekleşti.

Herakleios'a karşı Yahudi isyanı
Bizans-Sasani Savaşı (602-628)
Tarih614-617/625 CE
Bölge
Dioecesis Orientis'in Palaestina Prima'sı (Bizans İmparatorluğu)
SonuçYahudi teslimiyeti ve sürgün
Coğrafi
Değişiklikler
Palaestina Prima ve Secunda Sasani İmparatorluğu'na ilhak edildi
Taraflar
Bizans İmparatorluğuSasani İmparatorluğu,
Yahudi müttefikleri
Komutanlar ve liderler
İmparator Herakleios
Patrik Zacharias  (esir)
Abba Modestus (617'den)
Şahrbaraz
Nehemiah ben Hushiel İdam edildi
Tiberyalı Benjamin
Güçler

Bizans İmparatorluğu

Sasani İmparatorluğu

  • Pers kuvvetleri
  • 20,000 ya da 26,000 Yahudi asiler[1]: 81
Kayıplar
On binlerOn binler

613 yılında Antakya Muharebesi'nden sonra Şahrbaraz, kuvvetlerini Palaestina Secunda ve Palaestina Prima illerine götürdü.[2]: 123 614 yılında Şahrbaraz, Palaestina Prima eyaletinin idari başkenti Caesarea Maritima'yı fethetti.[3]: 206 Nehemiah ben Hushiel ile Tiberyalı Benjamin'in liderliğindeki Yahudi güçleri tarafından takviye edilmiş olan Pers ordusu kısa süre içinde direniş olmadan Kudüs'ü ele geçirdi.[3]: 207 Sadece birkaç ay sonra bir Hristiyan isyanı meydana geldi. Nehemiah ben Hushiel ve on altı on kişilik meclisi, birçok diğer Yahudi ile birlikte öldürüldü, bazıları da surlardan atıldı.[3]: 69-71[4][5]:169 Kenti kuşatan Şahrbaraz'ın güçleri tarafından surların aşılmasından önce Hristiyanlar kenti kısa bir süre sonra tekrar ele geçirdi.[3]: 207 Ermeni piskopos ve tarihçisi Sebeos'a göre, kuşatma 17.000'den fazla Hristiyan ölümü ile sonuçlandı,[3]: 207 Hristiyan kaynakları daha sonra katliamın kapsamını abartarak 90 bin kadar kişinin öldürüldüğünü iddia ederler.[3]: 207-208 Buna ek olarak, Patrik Zacharias'ı da içeren 35.000 veya 37.000 kişinin, Mezopotamya'ya gönderildiği söylenir.[2]: 123[3]: 69-71[6] Şehrin yakıldığı söylenir. Bununla birlikte, arkeolojik kayıtlarda ne geniş çaplı yangınlar ne de kiliselerin tahrip edilmesi bulunmamaktadır.[7][8]

Kudüs, Tiberya, Celile, Şam ve hatta Kıbrıs'tan gelen Yahudilerin grupları, birleştiler ve Sur şehrinin 4.000 Yahudi sakini tarafından davet edildiler ve Paskalya gecesi şehre sürpriz bir saldırı düzenleyip Hristiyanlara katliam yaptılar. Yahudi ordusunun 20.000 kişiden oluştuğu söylenir. Bununla birlikte, keşif seferi, Sur Hristiyanlarının yakın tehdidi öğrendikleri ve 4,000 Sur Yahudisini rehine olarak ele geçirdiği için başarısız oldu. Yahudi işgalcileri, Sur çevresindeki kiliseleri yok ettiler; bu davranışa karşılık intikam olarak Hristiyanların iki bin Yahudi tutsağı öldürdüler. Kalan tutukluları kurtarmak için kuşatanlar geri çekildi.[9] Yahudiler, destekleri karşılığında, II. Hüsrev'in İsrail topraklarının tamamını vereceğini umuyordu. MS 617 yılına gelindiğinde Persler, muhtemelen İran'da yaşayan Mezopotamya Hristiyanlarından gelen baskı nedeniyle politikalarını değiştirmiş ve Yahudilere karşı Hristiyanların yanında tavır almışlardır.[3]: 208[10]

MS 622 yılına kadar, Roma İmparatoru Herakleios, Sasani İmparatorluğu'na kaybedilen toprakları geri almak için bir ordu oluşturmuştu.[4] 628'de II. Hüsrev'in tahttan indirilmesinden sonra II. Kavad Herakleios ile barış yaptı, fakat II. Kavad'ın saltanatı kısa sürdü. Benjamin'in Herakleios'a Kudüs'e yaptığı yolculukla eşlik ettiği ve Benjamin'in din değiştirmeye ikna edildiği söylenir, Benjamin kendisi ve Yahudiler için genel bir af kazanmıştır.[11] 21 Mart 630 günü Herakleios, Gerçek Haç ile Kudüs'e zafer yürüyüşü ile girdi.[12] Yahudi nüfusunun genel bir katliamı gerçekleşti.[7][13] Katliam, Celile ve Kudüs'teki Yahudi cemaatlerini mahvetti.[14][15][16][17] Sadece dağlara ya da Mısır'a kaçabilen Yahudilerin kurtulduğu söylenir.[18]: 38

Bazı tarihçiler, savaşın sadece Kudüs'te değil Yakın Doğu'da Hristiyan nüfusu azalttığını ve zayıflattığını ve bununda Arap istilasının başarısını sağladığına inanır. Bununla birlikte, son otuz yılda arkeolojik kanıtlar, Hristiyan cemaatinin Kudüs'teki yıkımını kaydeden eski el yazmalarını desteklememektedir.[19]: 353

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir