2021 Almanya federal seçimleri

2017 federal seçimleri, CDU / CSU ve SPD arasında dört yıllık büyük bir koalisyondan sonra yapıldı. CDU / CSU en büyük parlamento grubu olarak kalsa da hem kendisi hem de SPD önemli kayıplar yaşadı. SPD liderliği, hükûmette geçen dört yılın ardından partinin yetersiz performansını kabul ederek muhalefete gideceğini açıkladı.^[4] CDU / CSU seçimlerden önce AfD ya da Sol Parti ile çalışmayacağına söz vermişken, çoğunluk hükûmeti için kalan tek seçenek CDU / CSU, FDP ve Yeşillerden oluşan Jamaika koalisyonuydu.^[5][6] Önümüzdeki altı hafta boyunca taraflar arasında keşif görüşmeleri yapıldı, ancak 20 Kasım'da FDP, taraflar arasındaki göç ve enerji politikaları konusunda uzlaşmaz farklılıkları gerekçe göstererek müzakerelerden çekildi.^[7][8] Şansölye Angela Merkel, yeni seçimlerden kaçınmak için tüm partileri yeniden uzlaşmaya çağıran Cumhurbaşkanı Frank-Walter Steinmeier'e konu ile ilgili danıştı.^[7][9] Sonuç olarak Sosyal Demokratlar (SPD) ve liderleri Martin Schulz, CDU / CSU ile başka bir koalisyon hükûmeti için tartışmalara girmeye istekli olduklarını belirttiler.^[10] SPD liderliği, 15 Aralık 2017'de ^[9] Ocak 2018'deki bir parti kongresinde partinin delegelerinin çoğunluğu koalisyon görüşmelerini desteklemek için oy kullandı.^[11][11] Nihai anlaşmanın metni 7 Şubat'ta CDU / CSU ve SPD tarafından kabul edildi, ancak SPD'nin parti üyeliğinin çoğunluğunun onaylanması şartına bağlandı.^[9] SPD'nin 463.723 üyesi, 20 Şubat'tan 2 Mart'a^[12][13] anlaşmayı onaylamak veya reddetmek için oy kullandı ve sonuç 4 Mart'ta açıklandı. Üyelerin toplam% 78,39'u geçerli oy kullandı ve bunların % 66,02'si başka bir büyük koalisyon lehine oy kullandı.^[14] Merkel, Federal Meclis tarafından 14 Mart'ta 364'e karşı 315, 9 çekimser, 4 geçersiz oyla, çoğunluk için gereken 355'ten 9 fazla oyla Şansölye olarak dördüncü dönem için seçildi.^[15] Yeni hükûmet resmi olarak Dördüncü Merkel kabinesi olarak anılıyordu.

Almanya, karma üyeli orantılı temsil sistemini kullanır; orantılı temsil sistemi, sonradan ilk geçen oylama unsurları ile birleştirilmiştir. Federal Meclis'in dört yıllık bir dönem için seçilen 598 nominal üyesi vardır; bu koltuklar, eyaletlerin seçmen sayısı ile orantılı olarak on altı Alman eyaletleri arasında dağıtılır. Her seçmenin iki oyu vardır: bir seçim bölgesi oyu (ilk oy) ve bir parti listesi oyu (ikinci oy). Yalnızca ilk oylamalara dayanarak, tek üyeli seçim bölgelerinde 299 üye, sondan sonra ilk oylama ile seçilir. İkinci oylar, önce eyaletlerde ve sonra Federal Meclis'te partiler için orantılı sayıda sandalye üretmek için kullanılır. Koltuklar Sainte-Laguë yöntemi kullanılarak tahsis edilir. Bir parti, bir eyalette ikinci oylarının hak edebileceğinden daha az sayıda sandalye kazanırsa, ilgili eyalet listesinden ek sandalye alır. Taraflar, belirli koşullar altında her eyalette listeleri dosyalayabilirler - örneğin, sabit sayıda destekleyici imza. Partiler, yalnızca bir eyalet listesi doldurdukları eyaletlerde ikinci oy alabilirler.

Bir parti, bir eyalette tek üyeli seçim bölgelerini kazanarak, o eyaletteki ikinci oy payına göre (sözde çıkıntılı koltuklar) hak edebileceğinden daha fazla sandalye alırsa, diğer partiler tazminat koltukları alır. Bu hüküm sayesinde Federal Meclis genellikle 598'den fazla üyeye sahiptir. Örneğin 19. ve şu anki Federal Meclis 709 sandalyeye sahip: 598 normal koltuk ve 111 çıkıntı ve tazminat koltuğu. Sarkık koltuklar eyalet düzeyinde hesaplanır, farklı eyaletler arasında bunu dengelemek için çok daha fazla sandalye eklenir ve olumsuz oy ağırlığından kaçınmak için ulusal düzeyde çıkıntıyı telafi etmek için gerekenden daha fazla sandalye eklenir.