รีวตาโร ฮาชิโมโตะ

นายรีวตาโร ฮาชิโมโตะ เกิดเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2480 จบการศึกษาด้านรัฐศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเคโอ เป็นบุตรของนายเรียวโงะ ฮาชิโมโตะ อาชีพรับราชการผู้มีความสามารถแต่ร่างกายพิการมาตั้งแต่ครั้งเยาว์วัย คราวสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลงใหม่ ๆ เรียวโงะเป็นผู้มีบทบาทอย่างแข็งขันและโดดเด่นในการหาทางช่วยเหลือเหล่าทหารผ่านศึก และครอบครัวของทหารที่เสียชีวิตในช่วงสงคราม ประเทศญี่ปุ่นและประชาชนในฐานะผู้แพ้สงครามต้องอดอยาก ยากแค้น เรียวโงะได้ทำการก่อตั้งสมาคมช่วยเหลือผู้ได้รับเคราะห์กรรมจากสงครามขึ้น ส่งผลให้สมาคมนี้กลายมาเป็นกลไกทางการเมืองที่สำคัญยิ่งของเรียวโงะและพรรคเสรีประชาธิปไตย ภายหลังเรียวโงะบิดาของนายรีวตาโรถึงแก่กรรมในปี พ.ศ. 2506 รีวตาโรก็เข้าสืบทอดทายาททางการเมืองของบิดาและได้รับการเลือกตั้งให้เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรติดต่อกันถึง 11 สมัย ขึ้นดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น 2 สมัยเมื่อวันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2539 จนถึง 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2541

ปี พ.ศ. 2541 รีวตาโร ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเพื่อแสดงความรับผิดชอบในความผิดพลาดของตนเองที่ทำให้พรรคพ่ายแพ้การเลือกตั้งและนายเคโซ โอบูจิ ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีแทน อย่างไรก็ตามภายหลังพ้นตำแหน่งนายกรัฐมนตรี รีวตาโรประสบปัญหาด้านสุขภาพได้เข้ารับการผ่าตัดในช่องท้อง และเสียชีวิตลงเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2549 ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ขณะมีอายุได้ 68 ปี^[2]