จักรวรรดิมราฐา

จักรวรรดิมราฐา (มราฐี: मराठा साम्राज्य; อังกฤษ: Maratha Empire) เป็นจักรวรรดิที่มีอำนาจในช่วง ค.ศ. 1674–1818 โดยมีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของประเทศอินเดีย บางส่วนของประเทศปากีสถาน และพื้นที่บางส่วนของประเทศบังกลาเทศในปัจจุบัน^{[ต้องการอ้างอิง]} มีจักรพรรดิองค์แรกคือ สมเด็จพระจักรพรรดิศิวาจี

จักรวรรดิมราฐา मराठा साम्राज्य
พ.ศ. 2217–พ.ศ. 2361
ธงชาติ
แผนที่ประเทศอินเดียในพ.ศ. 2303 จักรวรรดิมราฐาเน้นสีเหลือง
สถานะ	สมบูรณาญาสิทธิราชย์
เมืองหลวง	ป้อมไรกาด พูเน สาตระ
ภาษาราชการ	ภาษามราฐี ภาษาสันสกฤต
ภาษาทั่วไป	ภาษาอื่น ๆ ในเอเชียใต้
ศาสนา	ฮินดู
การปกครอง	สมบูรณาญาสิทธิราชย์ (2217-2274) คณาธิปไตย (2274-2361)
จักรพรรดิ
• พ.ศ. 2217–2223	สมเด็จพระจักรพรรดิศิวาจี
• พ.ศ. 2351–2361	สมเด็จพระจักรพรรดิประทับสิงห์
ประวัติศาสตร์
• ก่อตั้ง	6 มิถุนายน พ.ศ. 2217
• ล่มสลาย	20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2361
พื้นที่
2,800,000 ตารางกิโลเมตร (1,100,000 ตารางไมล์)
ประชากร
• พ.ศ. 2217	150000000
สกุลเงิน	ฮอน, รูปี, ไปซา, โมฮอร์, ชีฟไร
ก่อนหน้า ถัดไป จักรวรรดิโมกุล จักรวรรดิซิกข์ การปกครองของบริษัทในอินเดีย