ขนมปังและละครสัตว์
"ขนมปังและละครสัตว์" (อังกฤษ: Bread and circuses, หรือ ขนมปังและการละเล่น (bread and games); จากละติน: panem et circenses) เป็นนามนัยที่สื่อถึงการจำยอมสละแบบผิวเผิน ซึ่งมักยกให้กับยูเวนัล กวีโรมันในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษแรกถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 2 และมักถูกใช้ในเนื้อหาทางวัฒนธรรม โดยเฉพาะด้านการเมือง
ในด้านการเมือง ประโยคนี้หมายถึงการสร้างความยอมรับจากสาธารณะชน โดยไม่ใช้ด้วยวิธีการบริการสาธารณะหรือนโยบายสาธารณะ แต่ด้วยนันทนาการ ความบันเทิง หรือตอบสนองความต้องการหรือฐานความพอใจของประชาชนโดยเร่งด่วนที่สุด[1] — โดยการให้สิ่งบรรเทา: เช่น อาหาร (ขนมปัง) หรือความบันเทิง (ละครสัตว์)
ยูเวนัล ผู้ริเริ่มคำนี้ ใช้วลีนี้ไปประณาม "ความเห็นแก่ตัว" ของผู้คนทั่วไปและการละเลยต่อความกังวลที่จะแผ่ขยายมากกว่าเดิม[2][3][4] วลีนี้กล่าวโดยนัยว่า การพังทลายหรือความไม่รู้ในหน้าที่พลเมืองของประชาชนต้องมาก่อน[5]
อ้างอิง แก้
- ↑ "Definition of BREAD AND CIRCUSES". www.merriam-webster.com.
- ↑ Juvenal's literary and cultural influence (Book IV: Satire 10.81)
- ↑ "American Heritage Dictionary: to placate or distract". Yahoo. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-05.
- ↑ Infoplease Dictionary as pacification or diversion.
- ↑ "Bread, circuses and our disappearing city". Newcastle Herald. Newcastle NSW Australia. 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-01-09. สืบค้นเมื่อ 2017-10-11.
ข้อมูล แก้
- Potter, D. and D. Mattingly, Life, Death, and Entertainment in the Roman Empire. Ann Arbor (1999).
- Rickman, G., The Corn Supply of Ancient Rome Oxford (1980).
อ่านเพิ่ม แก้
