Bogdan Diklić
Bogdan Diklić (Bjelovar, FNRJ, 1. 8. 1953), filmski i televizijski glumac. Proslavio se ulogama u nizu jugoslavenskih filmova, ali i filmova iz zemalja nastalih raspadom bivše SFR Jugoslavije.
| Bogdan Diklić | |
|---|---|
 Bogdan Diklić na BOK festu u Bjelovaru | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | Bogdan Diklić 1. 8. 1953. |
| Znamenite uloge | |
Mirko Topalović u Maratonci trče počasni krug | |
Biografija uredi
U rodnom gradu amaterski se bavio glumom. U Bjelovaru je završio osnovnu i srednju školu. Godine 1972. upisuje glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu u klasi Ognjenke Milićević.
Postao je popularan nakon zapažene uloge u filmu „Nacionalna klasa“ (1979). Igrao je i u filmovima „Majstori, majstori“ (1980), „Variola vera“ (1982), „Maratonci trče počasni krug“ (1982), „Čudo neviđeno“ (1984), „Oktoberfest“ (1987), „Sabirni centar“ (1989), „Tri karte za Holivud“ (1993), „Lajanje na zvezde“ (1998), „Bure baruta“ (1999), Mali svet“ (2003)
Na televiziji je glumio u serijama: „Grlom u jagode“ (1976), „Sijamci“ (1981), „Kamiondžije 2“ (1983), „Brisani prostor“ (1985), „Balkan ekspres“ (1989), „Otvorena vrata“ (1995).
Od 1975. do 1995. bio je stalni član Narodnog pozorišta u Beogradu i igrao je u predstavama: “Kaligula” (Stipijan), “Rat i mir” (Pjer Bazuhov), “Kako vam drago” (Oliver), “Nevolje zbog pameti” (Molčaljin), “Gospođa ministarka” (Pera Kalinić), “Orestija” (Egist), “Tartif” (Tartif, k. g),”Pokondirena tikva” (Ružičić).
Od 1995. član je JDP-a u Beogradu, gde igra u predstavama “Beogradska trilogija” (Dušan), “Molijer, još jedan život”, „Italijanska noć“ (Alfonso), a u Beogradskom dramskom pozorištu igra u predstavi “Pandorina kutija” (Andrijan).
U pozorištu Kult u Beogradu igrao je u predstavi “Oksimoron”.
U Zvezdara teatru glumio je u predstavama “Profesionalac” (Teodor Kraj), ”Poljubac žene pauka” (Molina), “Smešna strana muzike” (Bubnjolog).
Dobitnik je mnogobrojnih nagrada i priznanja za pozorišne i filmske uloge.
2009. godine udruženje filmskih umetnika Srbije dodelilo mu je Nagradu „Pavle Vuisić“ za njegov ukupan doprinos filmskoj umetnosti[1]. Objavio je 2011. knjigu „O glumi bez glume“.[2]Živi i radi u Beogradu.