Wikipedysta:ISopel/brudnopis

Główna siedziba ośrodka mieści się w centrum Rzymu, we Włoszech w Villi Aldobrandini. Jest to pochodząca z XVII wieku, barokowa rezydencja książęca otoczona ogrodami z fontannami.

• 
  Villa Aldobrandini

Ośrodek powstał w ramach istniejącej w I połowie XX wieku Ligi Narodów, utworzony jako jej organ pomocniczy w 1926 r., od 1940 r. funkcjonował już na podstawie przyjętej wielostronnej umowy, statutu UNIDROIT.

Instytucja składa się z 63 państw. Członkami organizacji mogą być tylko i wyłącznie państwa, które przystąpiły do Statutu UNIDROIT. Obecnie państwa członkowskie pochodzą z pięciu kontynentów i dzięki temu zapewniają wielokulturowość oraz różnorodność organizacji pod względem prawnym (wielość systemów prawnych), ekonomicznym (myśli, koncepcje) oraz politycznym (różne ustroje i systemy państw członkowskich).^[1]

Wśród członków znajdują się wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej.

Na budżet UNIDROIT składają się: wpłaty państw członkowskich oraz wkład rządu włoskiego. Podstawowy składnik budżetu organizacji stanowi coroczny wkład rządu włoskiego, pozostałe państwa zobowiązane są do wpłacania corocznych składek, których wysokość ustala Zgromadzenie Ogólne. Zgromadzenie zwoływane jest przez przewodniczącego co najmniej raz w roku, na sesji zwyczajnej, w celu zatwierdzenia rocznego sprawozdania z dochodów i wydatków oraz budżetu. Każdy projekt lub działanie organizacji może być wspierane finansowo poprzez wnoszenie dodatkowych, pozabudżetowych wkładów. Dodatki z tytułu podróży i pobytu członków Rady Zarządzającej i komisji zaangażowanych w badania, a także wynagrodzenie personelu Sekretariatu i wszelkie inne wydatki administracyjne są pokrywane z budżetu Instytutu.

Zgodnie z art. 4 Statutu UNIDROIT instytut posiada takie organy jak:^[2]

1. Zgromadzenie Ogólne
2. Przewodniczący
3. Rada Zarządzająca
4. Stały Komitet
5. Trybunał Administracyjny
6. Sekretariat

Jest organem decyzyjnym instytucji ma w niej głos ostateczny. Wśród jego kompetencji należy wymienić przede wszystkim: zatwierdzanie programu prac organizacji uchwalanego co trzy lata, coroczne głosowanie w sprawie budżetu czy też wybór Rady Zarządzającej co pięć lat. Zgromadzenie Ogólne składa się z przedstawicieli państw członkowskich (z każdego państwa po jednym przedstawicielu dyplomatycznym akredytowanym przy rządzie włoskim lub osobie przez nich wyznaczonej). Prezydencja Zgromadzenia Ogólnego jest pełniona przez okres jednego roku, rotacyjnie, przez przedstawiciela dyplomatycznego (Ambasadora) jednego z państw członkowskich instytucji.

Sprawuje nadzór nad stosowanymi metodami osiągania przewidzianych w programie celów, zwłaszcza kontroluje sposób w jaki Sekretariat wykonuje bieżący program prac, nadzoruje wszystkie aspekty polityczne stosowanych środków.Rada składa się z Przewodniczącego i dwudziestu pięciu członków. Przewodniczący mianowany jest przez rząd włoski, pozostali członkowie powoływani są przez Zgromadzenie Ogólne, wśród których odnaleźć można w przeważającej większości wybitnych sędziów, praktyków, pracowników akademickich i urzędników służby cywilnej. Zgromadzenie może wyznaczyć również - oprócz wspomnianych dwudziestu pięciu - jeszcze jednego członka wybranego spośród sędziów Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.Przewodniczący i członkowie Rady Zarządzającej sprawują swój mandat przez okres pięciu lat z możliwością przedłużenia. Rada Zarządzająca zwoływana jest przez przewodniczącego, wówczas gdy uzna to za celowe, a w każdym razie przynajmniej raz w roku.

Składa się z Przewodniczącego i pięciu członków mianowanych przez Radę Zarządzającą spośród swoich członków. Członkowie Stałego Komitetu sprawują urząd przez pięć lat i kwalifikują się do ponownego wyboru.Stały Komitet – podobnie jak w Radzie Zarządzającej - zwoływany jest przez przewodniczącego zawsze, gdy ten uzna to za stosowne, a w każdym razie przynajmniej raz w roku.

Jest organem wykonawczym organizacji. Odpowiada za realizację przyjętego programu pracSekretariat składa się z: Sekretarza Generalnego, dwóch zastępców Sekretarza Generalnego oraz zespołu międzynarodowych urzędników i personelu pomocniczego.Sekretarz Generalny mianowany jest przez Radę Zarządzającą na wniosek Przewodniczącego, jego zastępcy powinni być różnych narodowości i także mianowani są przez Radę Zarządzającą, personel stanowią funkcjonariusze i pracownicy przewidziani w przepisach regulujących zarządzanie instytucją. Zasady regulujące zarządzanie ośrodkiem, jego wewnętrznymi działaniami i określające warunki służby personelu są przyjmowane przez Radę Zarządzającą i muszą być zatwierdzone przez Zgromadzenie Ogólne i przekazane rządowi włoskiemu.Sekretarz Generalny i zastępcy Sekretarza Generalnego są mianowani na okres nieprzekraczający pięciu lat, mogą być ponownie powołani na te stanowiska.Sekretarz Generalny instytutu jest z urzędu Sekretarzem Zgromadzenia Ogólnego.

W Statucie UNIDROIT zostało przedstawionych pięć języków oficjalnych, są nimi: włoski, angielski, francuski, niemiecki i hiszpański. Do języków roboczych należą angielski i francuski.

Wieloletnia działalność organizacji zaowocowała przygotowaniem ponad siedemdziesięciu opracowań i projektów, z których znaczna część stanowiła bądź stanowi obowiązujące międzynarodowe instrumenty, w tym np. w międzynarodowe konwencje, modelowe prawa i zasady czy też występują w postaci poradników prawnych i kontraktowych. Konwencje przyjmowane są na konferencjach dyplomatycznych zwoływanych przez członków instytucji. Część prowadzonych w UNIDROIT prac stała się również podwaliną dla innych międzynarodowych organizacji do utworzenia przez nie międzynarodowych instrumentów prawnych. Kilka z takich instrumentów już obowiązuje.Niektóre z prowadzonych prac UNIDROIT zostały również wykorzystane przez inne międzynarodowe organizacje dla których stanowiły podstawę utworzenia międzynarodowych instrumentów.

Konwencje i inne akty znajdujące się w dorobku UNIDROIT: ^[3]

Konwencja genewska z 1983 r. o agencji w międzynarodowej sprzedaży towarów ^[4]

Konwencja UNIDROIT o harmonizacji prawa materialnego dotyczącego papierów wartościowych przechowywanych przez pośrednika

Zasady Międzynarodowych Kontraktów Handlowych

Konwencja UNIDROIT dotycząca skradzionych lub nielegalnie wywiezionych dóbr kultury, podpisana w Rzymie w dniu 24 czerwca 1995 r.

Konwencja UNIDROIT o faktoringu międzynarodowym z dnia 28.05.1988 roku (tzw. Konwencja Ottawska)^[5]

Prawo modelowe dotyczące franczyzowych dokumentów ujawniających

Konwencja Haska z dnia 1 lipca 1964 roku o międzynarodowej sprzedaży towarów

Konwencja Haska z dnia 1 lipca 1964 roku o zawieraniu umów międzynarodowej sprzedaży towarów

Konwencja UNIDROIT, o formie testamentu międzynarodowego w której dokonano ujednolicenia prawa regulującego formę testamentu międzynarodowego, została zawarta dn. 26 października 1973 r. w Waszyngtonie i weszła w życie dn. 9 lutego 1978 r. ^{[6] [7]}

Konwencja UNIDROIT o międzynarodowym leasingu finansowanym, podpisana w Ottawie w dniu 28 maja 1988 r.^[8]

• a.Unidroit Model Law On Leasing (2008)

Konwencja z 16.11.2001 r. o międzynarodowych zabezpieczeniach na składnikach majątku ruchomego (Konwencja Kapsztadzka), weszła w życie 1.03.2006 r.^[9]

• a.Protocol To The Convention On International Interests In Mobile Equipment On Matters Specific To Aircraft Equipment (Cape Town On 16 November 2001)

Protokół do konwencji o międzynarodowych zabezpieczeniach na składnikach majątku ruchomego dotyczący zagadnień właściwych dla sprzętu lotniczego z 6.11.2001 r., wszedł w życie 1.03.2006 r.

• b.Protocol To The Convention On International Interests In Mobile Equipment On Matters Specific To Railway Rolling Stock (Luxembourg On 23 February 2007)

Protokół do konwencji o międzynarodowych zabezpieczeniach na składnikach majątku ruchomego dotyczący zagadnień właściwych dla taboru kolejowego z 23.02.2007 r., nie wszedł w życie

• c.Protocol To The Convention On International Interests In Mobile Equipment On Matters Specific To Space Assets (Berlin, 9 March 2012)

Protokół do konwencji o międzynarodowych zabezpieczeniach na składnikach majątku ruchomego dotyczący zagadnień właściwych dla sprzętu kosmicznego z 9.03.2012 r., nie wszedł w życie

Dokument Amerykańskiego Instytutu Prawa (ALI) / UNIDROIT zatytułowany „Zasady ponadnarodowego postępowania cywilnego”

Konwencja Brukselska z 1970 r. o umowie podróży (CCV)

Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i Protokół podpisania, sporządzone w Genewie 19 maja 1956 r.