Tango (muzyka)

Tango – forma muzyczna na której opiera się taniec tango.

Typowy rytm tanga

Zwykle w formie pieśni lub piosenki. W latach dwudziestych XX wieku podniesione z pieśni popularnej do rangi sztuki muzycznej. Metrum parzyste 2/4. Tempo powolne, o charakterze sentymentalno-nastrojowym^[1]^[2].

Tanga znane w świecie:

Gerardo Matos Rodríguez – La Cumparsita
Ángel Villoldo – El Choclo,
Edgaro Donato – A Media Luz
Julio César Sanders – Adios muchachos
José Padilla Sánchez – La Violetera (1915) i aranżacja Anselmo Aiety (1926)
Jacob Gade – Jalousie
Giuseppe Verdi – introdukcja do opery La Traviata
Igor Strawinski – Tango na fortepian 1940, Tango na orkiestrę kameralną 1953
Isaac Albéniz – tango z Suite española No.1 na fortepian, Op. 47, B. 71886
Astor Piazzolla – wiele tang w okresie od 1959-1965.
Carlos Gardel – wiele tang, w tym Por una cabeza

Tanga popularne w Polsce:

Tango milonga zostało spopularyzowane poza Polską pod tytułem Oh, Donna Clara.

Przypisy edytuj

↑ Habela 1968 ↓, s. 194.
↑ Chodkowski 1995 ↓, s. 891-892.

Bibliografia edytuj

Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Bandonegro - polski zespół grający tango argentyńskie

[CITEREFHabela1968194-1] Habela 1968 ↓, s. 194.

[CITEREFChodkowski1995891-892-2] Chodkowski 1995 ↓, s. 891-892.

[1]

[2]