Rówień – obszar równinny o niewielkiej powierzchni w górach. Znajduje się w dolinie rzecznej, na wierzchowinie lub stoku o niewielkim nachyleniu (jeżeli znajduje się na silnie nachylonym stoku nosi nazwę tarasu). Rówień powstaje w wyniku:

  1. procesów akumulacji rzecznej (terasy)
  2. złożonej historii rozwoju rzeźby obszaru lub zróżnicowanej odporności skał.
Rówienki w Tatrach

W podhalańskiej gwarze używa się także określeń: równia, rówienki lub równica. Rówień jest przeważnie bezleśna; niektóre polany mogą być nazywane równią, nie każda jednak rówień jest polaną.

Bibliografia

edytuj
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.