Krzewie (jezioro)

jezioro w Polsce

Krzewiejezioro w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Międzyrzecz.

Krzewie
Jezioro Kęszyckie, Jezioro Przydrożne, Pieskie
Ilustracja
Jezioro Krzewie widziane z powietrza od południa
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Łagowskie

Wysokość lustra

73,9 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

43,3–45 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


2,5 m
3 m

Hydrologia
Rzeki zasilające

Jeziorna

Rzeki wypływające

Jeziorna

Położenie na mapie gminy Międzyrzecz
Mapa konturowa gminy Międzyrzecz, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Krzewie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Krzewie”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Krzewie”
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego
Mapa konturowa powiatu międzyrzeckiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Krzewie”
Ziemia52°24′44″N 15°27′48″E/52,412222 15,463333

Położenie i opis

edytuj

Jezioro położone jest w zachodniej części powiatu międzyrzeckiego, na terenie Pojezierza Łagowskiego[1]. Nad jego południowo-wschodnim brzegiem położona jest wieś Kęszyca Leśna. Zbiornik w całości otoczony lasami. W pobliżu południowego brzegu znajduje się niewielkie jezioro Rakoń. Przez akwen przepływa rzeka Jeziorna[2]. Północna część jeziora sąsiaduje z drogą wojewódzką 137 łączącą Sulęcin i Międzyrzecz. Zbiornik powstał w latach 30. XX wieku poprzez spiętrzenie, w okolicach Kęszycy Leśnej, wód Jeziornej. W północnej części dzisiejszego jeziora, przed spiętrzeniem wód znajdował się niewielki akwen zwany Strauch See[3]. Utworzenie znacznie większego sztucznego zbiornika wodnego związane było z budową przez Niemców systemu zapór wodnych wchodzących w skład Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego[2][4].

Hydronimia

edytuj

Jezioro pojawia się w źródłach w 1893 jako Strauch See, a następnie Jez. Krzewie (1964), Jez. Kęszyckie (1977), J. Pieski (1977), J. Krzywie (1980), Pieskie (1995), Pieski (2006), Jezioro Kęszyckie (2006)[5]. Państwowy rejestr nazw geograficznych jako nazwę urzędową akwenu podaje Krzewie, wymieniając nazwy oboczne Jezioro Kęszyckie oraz Jezioro Przydrożne[6].

Morfometria

edytuj

A. Choiński, poprzez planimetrowanie na mapach 1:50 000, określił wielkość jeziora na 45 ha, natomiast w niektórych źródłach pojawia się wielkość jeziora 43,3 ha[7][2]. Średnia głębokość zbiornika wodnego to około 2,5 m[8], a maksymalna – 3 m[4].

Według Katalogu Jezior Polski (red. A. Choiński, 2006) lustro wody znajduje się na wysokości 73,9 m n.p.m., natomiast według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 74,6 m n.p.m.[9]

Według Mapy Podziału Hydrograficznego Polski leży na terenie zlewni ósmego poziomu Zlewnia jez. Kęszyckiego[10]. Identyfikator MPHP to 18789525[10].

Zagospodarowanie

edytuj

Administratorem wód jeziora jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Utworzył on obwód rybacki, który obejmuje między innymi wody jeziora Krzewie oraz Rakoń (Obwód rybacki jeziora Kęszyckie na cieku Struga Jeziorna – Nr 2)[11]. Gospodarkę rybacką na jeziorze prowadzi Gospodarstwo Rybackie Międzyrzecz[12].

Nad brzegami jeziora nie ma kąpieliska wyznaczonego zgodnie z zasadami dyrektywy kąpieliskowej. Mimo to znajdują się tu dwie dzikie plaże, jedna w okolicy wsi Kęszyca Leśna, a druga po przeciwnej stronie w pobliżu Piesek[4].

Ochrona środowiska

edytuj

Jezioro leży w granicach obszaru sieci Natura 2000: specjalnego obszaru ochrony siedlisk Nietoperek PLH080003 oraz w zespole przyrodniczo-krajobrazowym Uroczyska Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego, który został utworzony w celu ochrony naturalnych żerowisk wykorzystywanych przez nietoperze zlatujące się na zimowisko do pobliskich obiektów MRU[13][14].

Przypisy

edytuj
  1. Andrzej Richling i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 174-176, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2022-04-02].
  2. a b c Leszek Klessa i inni, Życie jezior: praca zbiorowa, Krystyna Kamińska (red.), Przyroda Województwa Gorzowskiego, Gorzów Wielkopolski: Klub Działalności Podwodnej LOK [Ligi Obrony Kraju] "Marlin" : na zlec. Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, 1996, s. 100, ISBN 978-83-905760-1-5 [dostęp 2023-09-18].
  3. Tempel, Meßtischblatt nr. 3558, 1:25 000, 1938
  4. a b c Dariusz Chajewski, Jezioro Kęszyckie - tutaj woda została wcielona do wojska [online], gazetalubuska.pl, 9 lutego 2023 [dostęp 2024-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-09] (pol.).
  5. Instytut Języka Polskiego PAN, Elektroniczny słownik hydronimów Polski – Jezioro Kęszyckie [online], eshp.ijp.pan.pl [dostęp 2024-05-02].
  6. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 52646
  7. Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 385. ISBN 83-232-1732-7.
  8. Dariusz Brożek, Jezioro poszło do cywila [online], gazetalubuska.pl, 3 maja 2024 [dostęp 2024-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2024-05-03] (pol.).
  9. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2024-05-02].
  10. a b Hydroportal, Informatyczny System Osłony Kraju [dostęp 2024-05-02].
  11. Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, Ujednolicony wykaz obwodów rybackich 2023 [online], dane.gov.pl [dostęp 2024-05-02].
  12. Gospodarstwo Rybackie Sp. z o.o Międzyrzecz, Jeziora udostępnione do wędkowania [online], gryba.pl [dostęp 2024-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-29].
  13. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszar Natura 2000 Nietoperek [online] [dostęp 2023-09-18].
  14. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Zespół przyrodniczo-krajobrazowy Uroczyska Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego [online] [dostęp 2023-09-18].