Boris Gromow

rosyjski generał-pułkownik

Boris Wsiewołodowicz Gromow, ros. Борис Всеволодович Громов (ur. 7 listopada 1943 w Saratowie) – radziecki dowódca wojskowy, generał pułkownik, rosyjski działacz partyjny i państwowy, I zastępca ministra obrony, zastępca ministra spraw wewnętrznych, deputowany do Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej, gubernator obwodu moskiewskiego, Bohater Związku Radzieckiego (1988).

Boris Gromow
Борис Громов
Ilustracja
Gen. Boris Gromow
(foto: Michaił Jewstafjew)
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1943
Saratów

Przebieg służby
Lata służby

1962–1994

Siły zbrojne

Armia Radziecka
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej

Stanowiska

dowódca 40 Armii,
d-ca Kijowskiego OW,
I zastępca ministra obrony Federacji Rosyjskiej

Główne wojny i bitwy

interwencja w Afganistanie

Późniejsza praca

zastępca ministra spraw wewnętrznych, gubernator obwodu moskiewskiego

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” II Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” III Klasy (ZSRR) Order Przyjaźni Narodów (Białoruś) Medal 10-lecia wyjścia wojsk radzieckich z Afganistanu (Białoruś)
Order Świętego Sergiusza Radoneżskiego II klasy
Gubernator obwodu moskiewskiego Boris Gromow (po prawej) z prezydentem Rosji Władimirem Putinem na Kremlu w Moskwie,
18 marca 2002

Życiorys

edytuj

W latach 1955–1962 uczył się w Saratowskiej Suworowskiej Szkole Wojskowej i Kalinińskiej Suworowskiej Szkole Wojskowej, następnie w latach 1962–1965 studiował w Leningradzkiej Ogólnowojskowej Wyższej Szkole Dowódczej im. Siergieja Kirowa, a w latach 1969–1972 w Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego w Moskwie, którą ukończył z wyróżnieniem. W 1978 ukończył kurs oficerów dyplomowanych na tej uczelni, następnie w latach 1982–1984 kontynuował naukę w Akademii Sztabu Generalnego im. Klimenta Woroszyłowa, którą ukończył z pierwszą lokatą.

Podczas radzieckiej interwencji w Afganistanie w latach 1979–1989 trzykrotnie dowodził jednostkami w ramach Ograniczonego Kontyngentu Wojsk Radzieckich (1980–1982 – dowódca dywizji, 1985–1986 – dowódca specgrupy MO ZSRR, 1987–1989 – dowódca armii). W okresie od 1 czerwca 1987 do 15 lutego 1989 dowodził 40 Armią. Nadzorował ewakuację wojsk radzieckich z Afganistanu w 1989 – był ostatnim radzieckim żołnierzem, który 15 lutego 1989 przekroczył granicę ze ZSRR poprzez tzw. Most Przyjaźni na granicznej rzece Amu-daria. Za przeprowadzenie operacji „Magistrala”, 3 marca 1988 otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

Po wojnie w Afganistanie, wybrany jako kandydat na wiceprzewodniczącego Komitetu Centralnego KPZR. Następnie pełnił funkcję I zastępcy ministra obrony Federacji Rosyjskiej. W 1994 przeszedł w stan spoczynku i wkrótce został zastępcą ministra spraw wewnętrznych. W 1995 wybrany jako deputowany do Dumy Państwowej. W 2000 został gubernatorem obwodu moskiewskiego, a w 2003 ponownie mianowany na to stanowisko.

Przeszkodą w karierze politycznej Borisa Gromowa stał się jego sprzeciw wobec polityki Borisa Jelcyna w trakcie rosyjskiego kryzysu konstytucyjnego w 1993 oraz wojny z walczącą o niepodległość Czeczenią. Kilkakrotnie podkreślał swoje poglądy co do walk na Kaukazie w latach 90. wypowiadając się krytycznie odnośnie do interwencji:

„Rosja na Kaukazie stoi wobec identycznej wojny partyzanckiej toczonej przez nas w Afganistanie.”

„Historia uczy jak nie popełniać ciągle tych samych błędów. Jednak my niczego się dotychczas nie nauczyliśmy.”

Gromow stoi na czele klubu hokejowego Atłant Mytiszczi prowadzonego przez rząd obwodu moskiewskiego, występującego w lidze KHL.

Odznaczenia

edytuj

Bibliografia

edytuj