ਸੇਰੈਂਡਿਪ ਦੇ ਤਿੰਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰ
ਸੇਰੈਂਡਿਪ ਦੇ ਤਿੰਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰ 1557 ਵਿੱਚ ਵੈਨਿਸ ਵਿੱਚ ਮਿਸ਼ੇਲ ਟ੍ਰੈਮੇਜ਼ੀਨੋ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਹਾਣੀ Peregrinaggio di tre giovani figliuoli del re di Serendippo[1] ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਰੂਪ ਹੈ। ਟ੍ਰੈਮੇਜ਼ੀਨੋ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫੋਰੋ ਅਰਮੇਨੋ ਤੋਂ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ 1302 ਦੀ ਅਮੀਰ ਖੁਸਰੋ ਦੀ ਹਸ਼ਤ-ਬਿਹਿਸ਼ਤ [2] ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਰੁਪਾਂਤਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਫ਼ਾਰਸੀ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਇਤਾਲਵੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਫ੍ਰੈਂਚ ਅਨੁਵਾਦ ਦੁਆਰਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਆਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਕਈ ਪ੍ਰਿੰਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਅਨੁਵਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। [3] ਸੇਰੈਂਡਿਪ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ (ਸੀਲੋਨ) ਦਾਕਲਾਸੀਕਲ ਫਾਰਸੀ ਨਾਮ ਹੈ। [3]
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ " ਸੇਰੈਂਡੀਪਿਟੀ " ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਹੌਰੇਸ ਵਾਲਪੋਲ ਦੁਆਰਾ "ਬਕਵਾਸ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀ" ਦੇ ਉਸ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਦੀ "ਹਾਦਸੇ ਅਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ" ਦੁਆਰਾ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਊਠ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [4] ਵੋਲਟੇਅਰ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ 1747 ਜ਼ਾਦਿਕ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੁਆਰਾ ਜਾਸੂਸੀ ਗਲਪ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਧੀ ਦੀ ਸਵੈ-ਸਮਝ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।
