Victoria Koblenko

Vroegere levensloop bewerken

Op haar twaalfde verhuisde Koblenko met haar familie naar Nederland, waar ze van 1993 tot en met 1999 een gymnasiumopleiding volgde aan het Krimpenerwaard College. Tijdens haar middelbareschooltijd werkte ze mee aan reclamespotjes. Na een succesvolle auditie kreeg Koblenko een rol in Goede tijden, slechte tijden (GTST). Van 14 maart 2000 tot 21 juni 2005 en van 2 april 2010 tot 1 juli 2010 vervulde ze daar de rol van Isabella Kortenaer. Tijdens haar vaste rol in GTST studeerde ze tussen 1999 en 2008 Politicologie en Ruslandkunde aan de Universiteit Leiden. Ruslandkunde maakte ze niet af. In 2008 behaalde ze een bachelordiploma voor de studie Politicologie. Door deze achtergrond schoof Victoria aan om de situatie in Oekraïne te duiden, evenals rondom het referendum om het Associatieverdrag met Oekraïne. Ook was ze dagvoorzitter tijdens lijsttrekkersdebatten.

Carrière bewerken

Koblenko kreeg landelijke bekendheid door haar rol als Isabella Kortenaer in de soapserie Goede tijden, slechte tijden. Tussendoor had ze in 2001 een gastrol in de serie Costa! van BNN en in 2004 in Het Glazen Huis. Ook deed ze in 2005 mee aan het AVRO-programma Wie is de Mol?. In 2004 maakte ze haar filmdebuut met Stille Nacht, geregisseerd door Ineke Houtman naar het scenario van Frank Ketelaar. Deze film, gebaseerd op de verwikkelingen rond de Utrechtse serieverkrachter, ging in première op het Nederlands Film Festival in Utrecht. Daar werd ze uitgeroepen tot de populairste aanstormende actrice van 2004.

In 2006 gingen de films Doodeind en Sl8n8 in première. Daarnaast speelde Koblenko in een productie van het International Film Festival Rotterdam, American Dreams,^[1] die op het Hollywood Film Festival de prijs voor de Beste Korte Film in de wacht sleepte. Daarna speelde ze in Homies,^[2] Huisvrouwen bestaan niet, Fashion Chicks^[3] en Fuck de Liefde.^[4] Al deze vier films werden bekroond^[5] met een Gouden Film. In 2016 was ze te zien in de Nederlandse Oscar-inzending^[6] The Paradise Suite.

Koblenko speelde in Nederlandse tv-series zoals Van God los, Sorry Minister,^[7] Bloedverwanten,^[8] Centraal Medisch Centrum, Feuten, Van Speijk, Boks, Ninja Nanny en Vuurzee.

In 2007 maakte Koblenko haar debuut in Moskou in de Russische remake van de Nederlandse serie De Erfenis. In 2008 keerde ze terug naar Moskou voor de opnames van de Russische remake van de Nederlandse serie Meiden van de Wit. In 2015 filmde ze 60 afleveringen in Moskou voor de serie Blind Date. In 2016 speelde ze opnieuw een hoofdrol in de succesvolle Russische komedie^[9] Girls don't give up.

In september 2010 maakte Koblenko haar debuut op het toneel, in het stuk Retour Hollandse Spoor van het Nationale Toneel, onder de regie van Johan Doesburg. Ze keerde terug op het toneel in 2019 met de komedie^[10] Mijn man begrijpt me niet. In 2023 speelde ze in de tragikomedie "Wat mijn man niet weet" onder regie van Stephanie Louwrier.

Koblenko begon met presenteren met Shock Doc van Yorin en was naast Angela Groothuizen, Froukje de Both, Gordon en Winston Gerschtanowitz presentator van het Talpa-programma Thuis. In 2008 presenteerde ze het programma Landroof voor de VPRO, en won daarmee in mei 2009 de journalistieke prijs De Tegel voor het meest innovatieve programma. In november 2008 won Landroof al de internationale Prix Italia. In 2014 presenteerde Koblenko Spuiten en Slikken. In 2018 maakte ze voor NTR het modeprogramma^[11] Het leven is een jurk. Ook maakte ze voor NTR de documentaire^[12] over de presidentscampagne van Ksenia Sobtsjak in Rusland, De vrouw die Poetin wil verslaan.

Als columnist schreef Koblenko van september 2005 tot januari 2009 wekelijks in het dagblad Metro. Ook heeft ze twee jaar lang wekelijks een column geschreven voor het dagblad Trouw.

In 2013 speelde zij in de videoclip^[13] van Verliefd op je moeder van Lil' Kleine en Joelito Cortes.

Koblenko spreekt Russisch, Oekraïens, Nederlands, Engels, Frans en Duits. Ze ontving voor deze gave de Gouden Talenknobbel, een stimuleringsprijs voor meertaligheid, van Van Dale Uitgevers.^[14] Ze was ambassadeur van NCDO, een organisatie die zich inzet voor de millenniumdoelstellingen. Sindsdien zet ze zich in om bewustwording te vergroten voor duurzame levensstijl. In 2019 voerde ze met Greenpeacecampagne tegen plastic afval.^[15]

In 2014 deed Koblenko mee aan het zomerseizoen van De Slimste Mens. Hierbij viel ze af na één aflevering. Ze was te zien in 24 uur met met Theo Maassen.^[16] Voor BNN reed ze met Josje Huisman mee in het programma Gevaarlijkste wegen van de wereld.^[17]Eind 2017 was ze te zien in het RTL 5-programma Celebrity City Trip, zij vormde een reiskoppel met Heleen van Royen. In 2018 was ze samen met haar partner Evgeniy Levchenko te zien in het programma The story of my life.^[18]Samen met Tim Coronel en JayJay Boske reed ze voor Extreme Roadtrip^[19] de bekende rally Parijs Dakar. In 2023 deed ze mee aan het SBS6-programma Moordfeest, waarin zij degene was die zogenaamd vermoord werd.

Persoonlijk bewerken

Sinds 2003 heeft Koblenko een relatie met ex-profvoetballer Evgeniy Levchenko. In 2008 ging het stel uit elkaar, om zich in 2015 weer te herenigen.^[20] Op 8 augustus 2016 werden zij ouders van een zoon.^[21][22][23]

Film bewerken

Televisie bewerken

Als actrice bewerken

Als presentatrice bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Victoria Koblenko.

• (en)  Victoria Koblenko in de Internet Movie Database
• Officiële website