Miljöpartiet de Gröna

De MP is opgericht in 1981 uit een aantal groeperingen die zich verzetten tegen kernenergie bij een referendum over die zaak het voorgaande jaar. In 1988 wint de partij voor het eerst zetels in de Riksdag. In 1991 kwam de partij niet uit boven de kiesdrempel van 4%, maar in 1994 kwam de MP terug in het parlement.

Sindsdien blijft de partij steeds boven de kiesdrempel. Zowel bij de verkiezingen van 2010 (7,34% van de stemmen) als de verkiezingen van 2014 (6,8% van de stemmen) veroverde de MP 25 zetels in het parlement, een voorlopig hoogtepunt. Bij de verkiezingen van 2018 viel de partij terug naar 16 zetels (4,4%)^[3], in 2022 werden 18 zetels behaald (5,1%).

Bij de Europese verkiezingen van 2019 eindigde de partij met een score van ruim 11%, waardoor de MP met twee afgevaardigden vertegenwoordigd is in het Europees Parlement. Dat zijn er twee minder dan de partij vijf jaar eerder behaalde bij de Europese verkiezingen van 2014. Ook in de meeste lokale raden is de partij vertegenwoordigd.

De ideologie van de MP is gebouwd op 'solidariteit'; men zegt te streven naar solidariteit met de dieren, de natuur en het ecologische systeem, met toekomstige generaties en mensen van over de hele wereld. De Zweedse groenen stelden zich tot 2008 zich veelal eurosceptisch op. Men wil ook dat kernenergie zo veel mogelijk plaats ruimt voor nieuwe, hernieuwbare en duurzame energiebronnen. Op een schaal van links-rechts, mag men de partij als links klasseren,^[bron?] hoewel men binnen de partij deze classificatie liever niet maakt. In sommige gemeenten werkt de partij niet alleen met linkse, maar ook met centrumrechtse, liberale partijen samen.

De partij wordt geleid door zowel een mannelijke als een vrouwelijke woordvoerder.

• Partijwebsite