John Dodds

John Dodds (13 november 1943 – januari 2024)^[1] was een Australisch motorcoureur. Hij nam van het seizoen 1966 tot en met het seizoen 1978 deel aan het wereldkampioenschap wegrace. Zijn beste resultaat in het wereldkampioenschap wegrace was de derde plaats in de 250cc-klasse in het WK van 1973, maar hij won in 1974 ook de 750 cc Prijs van de FIM.

In 1966 reed hij zijn eerste seizoen in het WK en scoorde hij ook zijn eerste punt met een zesde plaats in de 500cc-Grand Prix van de DDR.

In 1968 scoorde hij zijn eerste podiumplaats, hij werd derde in de 500cc-Spaanse Grand Prix op Montjuïc Park. In 1970 reed hij voor het eerst met de experimentele König buitenboordmotor, maar die liet hij soms aan de kant staan om aan te treden met een Linto. Hij won wel zijn eerste Grand Prix: in Duitsland won hij de 125cc-klasse met een Aermacchi Ala d'Oro 125.

In 1971 trad hij weer met de 500cc-König aan, maar toen hielp hij Kim Newcombe met de ontwikkeling van de motor. In de 250cc-klasse was hij met de Yamaha TD 2 B aanmerkelijk succesvoller: hij eindigde als vierde in het wereldkampioenschap. In de jaren 1972 en 1973 was John Dodds betrokken bij de beweging onder de coureurs die zich inzette voor de veiligheid. Daaruit ontstond de Grand Prix Riders Association. In 1972 behoorde hij tot de coureurs die vooraf de circuits keurden, maar deze groep werd door organisatoren niet altijd serieus genomen. In 1973 waarschuwde hij de organisatie van de GP des Nations in Monza voor een oliespoor in de eerste bocht (de Parabolica-bocht), maar de organisatie dreigde hem met uitsluiting voor de 250cc-race als hij zou blijven aandringen op het reinigen van de baan. Meteen na de start verongelukten Renzo Pasolini en Jarno Saarinen in deze bocht.

John Dodds had in 1973 zijn beste seizoen: hij eindigde als derde in de 250cc-klasse, maar ook zijn tweede plaats in de 750 cc Prijs van de FIM was opmerkelijk: Hij bereikte die positie met een 350cc-Yamaha.

In 1974 won John Dodds de 750 cc Prijs van de FIM, die nu nog slechts uit drie wedstrijden bestond. Hij kon met zijn lichte en wendbare Yamaha TZ 350 beter uit de voeten op het bochtige Circuito Permanente del Jarama dan de zware Suzuki's en in de derde race had hij aan de vijfde plaats genoeg om kampioen te worden.

Vanaf 1975 stond de racecarrière van Dodds op een lager pitje. Hij nam aan veel minder WK-races deel en 1978 was zijn laatste seizoen.