Isobutylacetaat

chemische verbinding

Isobutylacetaat, systematisch: 2-methylpropylethanoaat, is een organische verbinding, meer precies een ester, met als brutoformule C6H12O2. De stof komt voor als een ontvlambare kleurloze vloeistof, die matig oplosbaar is in water. Ze heeft een fruitige geur, die echter in hoge concentraties storend kan werken. Het komt van nature voor in aardbeien, peren en andere geurende planten.

Isobutylacetaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van isobutylacetaat
Algemeen
MolecuulformuleC6H12O2
IUPAC-naam2-methylpropylethanoaat
Andere namen2-methylpropylacetaat, 2-methyl-1-propylacetaat, β-methylpropylacetaat
Molmassa116,15828 g/mol
SMILES
CC(C)COC(=O)C
InChI
1S/C6H12O2/c1-5(2)4-8-6(3)7/h5H,4H2,1-3H3
CAS-nummer110-19-0
EG-nummer203-745-1
PubChem8038
WikidataQ420657
BeschrijvingKleurloze vloeistof met fruitige geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Ontvlambaar
Gevaar
H-zinnenH225
EUH-zinnengeen
P-zinnenP210
OpslagBrandveilig opslaan. Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, sterke basen en sterke zuren.
ADR-klasseGevarenklasse 3
MAC-waarde100 ppm
480 mg/m³
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvloeibaar
Kleurkleurloos
Dichtheid0,875 g/cm³
Smeltpunt−99 °C
Kookpunt118 °C
Oplosbaarheid in water6,7 g/L
Matig oplosbaar inwater
Brekingsindex1,3902[1] 
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon  Scheikunde

Isobutylacetaat heeft een aantal structuurisomeren:

Isobutylacetaat is een veelgebruikt organisch oplosmiddel, onder andere voor cellulosenitraat en vernis.

Synthese bewerken

Isobutylacetaat kan bereid worden door middel van een verestering (veelal een Fischer-Speier-verestering) van 2-methylpropan-1-ol met azijnzuur.

Toxicologie en veiligheid bewerken

Isobutylacetaat reageert met sterk oxiderende stoffen, sterke zuren en sterke basen, waardoor kans op brand en ontploffing ontstaat.

De damp is matig irriterend voor de ogen en de luchtwegen. Isobutylacetaat kan effecten hebben op het centraal zenuwstelsel. Blootstelling ver boven de toegestane blootstellingsgrenzen kan het bewustzijn verminderen en leiden tot keelpijn, duizeligheid en hoofdpijn.

Externe links bewerken