IJzerpentacarbonyl

IJzerpentacarbonyl is een anorganische verbinding met als brutoformule Fe(CO)₅, waarin 5 koolstofmonoxidemoleculen coördinatief gebonden zijn aan ijzer. Het is onder standaardomstandigheden een roodachtige tot gele vloeistof met een scherpe geur. Het werd voor het eerst gesynthetiseerd en beschreven door Ludwig Mond in 1891.

IJzerpentacarbonyl
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ijzerpentacarbonyl
Algemeen
Molecuulformule	Fe(CO)5
IUPAC-naam	ijzerpentacarbonyl
Andere namen	ijzercarbonyl
Molmassa	195,90 g/mol
CAS-nummer	13463-40-6
Wikidata	Q412278
Beschrijving	Rode tot gele vloeistof met scherpe, indringende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar[1]
H-zinnen	H225 - H300 - H311 - H330
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P210 - P260 - P264 - P280 - P284 - P301+P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vloeibaar
Kleur	rood-geel
Dichtheid	1,45 g/cm³
Smeltpunt	−20[1] °C
Kookpunt	103[1] °C
Vlampunt	−15[1] °C
Zelfontbrandings- temperatuur	50 °C
Onoplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

IJzerpentacarbonyl is niet oplosbaar in water en giftig. Bij inademing kan ijzerpentacarbonyl longirritatie veroorzaken.