Dokdoklasse

Helikopters op het vliegdek van de Dokdo in 2009.

Een Amerikaans landingsvaartuig en de Dokdo tijdens een gezamenlijke oefening in 2007.

De schepen van de Dokdoklasse hebben een doorlopend vliegdek met vijf landingsplaatsen voor helikopters. Ze kunnen ook met VSTOL-gevechtsvliegtuigen als de F-35B opereren. Onder het vliegdek bevindt zich een hangar met plaats voor vijftien toestellen. Er werd voornamelijk met de Amerikaanse UH-1 Iroquois en UH-60 Black Hawk gewerkt, al waren deze toestellen hier niet op voorzien. Daarom werd in 2013-16 een marineversie van de eigen KAI KUH-1 Surion ontwikkeld. Er zijn ook voorzieningen voor de V-22 Osprey en de CH-47 Chinook.

Achteraan onder de hanger hebben de schepen een inwendig dok waar twee Solgaeklasse-landingsvaartuigen in passen. Dit zijn hovercrafts die tot 55 ton kunnen dragen tot 185 kilometer ver aan 40 knopen. In de aansluitende garage passen zes tanks, zes gepantserde amfibievoertuigen en tien vrachtwagens die door de landingsvaartuigen aan land kunnen worden gezet. Daarnaast zijn er faciliteiten voor 700 mariniers en een ziekenboeg.

Qua detectie- en wapensystemen verschillen de schepen van elkaar. De Dokdo heeft een SMART-L-langeafstandsradar, MW08-zoekradar en AN/SPS-95K-navigatieradar. Het kan zich verdedigen met twee Goalkeeper-CIWS en een RIM-116-lanceerder.

De recentere Marado heeft meer uitrusting van Zuid-Koreaanse makelij. Het heeft een SPS-550K-zoekradar en een EL/M-2248-volgradar. Het CIWS is vervangen door de Amerikaanse Phalanx. Achter het eiland is een lanceerinrichting geplaatst voor de eigen K-SAAM-luchtdoelraket.

• ROKS Dokdo (LPH-6111), in 2005 tewatergelaten en in 2007 in dienst gesteld.
• ROKS Marado (LPH-6112), in 2018 tewatergelaten en in 2021 in dienst gesteld.
• ROKS Baengnyeong (LPH-6113), waarvan de bouw anno 2023 nog moest aanvangen.

Zie de categorie ROKS Dokdo (LPH 6111) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.