Brandon McNulty

In 2015 nam McNulty als Amerikaans kampioen tijdrijden deel aan de juniorenwedstrijden op het wereldkampioenschap. In de tijdrit werd hij derde, achter winnaar Leo Appelt en McNulty's landgenoot Adrien Costa. Een jaar later won McNulty de gouden medaille door Mikkel Bjerg en Ian Garrison naar de dichtste ereplaatsen te verwijzen.^[1] Met zijn tijd zou McNulty derde zijn geworden bij de beloften, die hetzelfde parcours aflegden. Eerder dat jaar werd hij voor de tweede maal nationaal kampioen tijdrijden en werd hij achter Gage Hecht tweede in de wegwedstrijd.

Als eerstejaars belofte werd McNulty in juni 2017 nationaal kampioen tijdrijden. Na een derde plaats in het eindklassement van de Ronde van de Elzas, waarin hij samen met Ian Garrison de openingsploegentijdrit won, nam hij in september deel aan de tijdrit voor beloften op het wereldkampioenschap. Enkel Mikkel Bjerg – die een jaar eerder tweede werd in de door McNulty gewonnen tijdrit voor junioren – legde het 37 kilometer lange parcours in Bergen sneller af, waardoor McNulty genoegen moest nemen met de zilveren medaille. Doordat zijn ploeg in 2018 een stap hogerop deed, werd McNulty dat jaar prof.

Hij won in januari 2022 de Trofeo Calvià na een solo van 60 kilometer.^[2]

McNulty behaalde zijn grootste zege in de Ronde van Italië van 2023, hij won hier de 15e etappe.

In 2024 droeg McNulty drie dagen de leiderstrui in Parijs-Nice. In de slotrit gingen zowel Matteo Jorgenson als Remco Evenepoel hem nog voorbij in het klassement, waardoor niet McNulty maar Jorgenson de eerste Amerikaanse winnaar van de Koers naar de Zon werd. Later die maand won McNulty de Grote Prijs Miguel Indurain, na in een sprint-à-deux te winnen van Maxim Van Gils.

Resultaten in kleinere rondes bewerken

Jaar	UAE Tour	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Renewi Tour	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen
2019									opgave
2020										53e
2021		opgave		13e	17e		40e	37e
2022		12e (1)				opgave	11e
2023	14e		12e		7e					6e
2024	57e (1)	3 ↑			5e	opgave (1)

• 2017 – Rally Cycling
• 2018 – Rally Cycling
• 2019 – Rally-UHC Cycling
• 2020 – UAE Team Emirates
• 2021 – UAE Team Emirates
• 2022 – UAE Team Emirates
• 2023 – UAE Team Emirates
• 2024 – UAE Team Emirates

Bronnen, noten en/of referenties Mediabestanden Commons heeft mediabestanden in de categorie Brandon McNulty. (en) Profiel van Brandon McNulty op ProCyclingStats ↑ (en) Doha Worlds: McNulty opens American account with TT title. VeloNews.com (11 oktober 2016). Geraadpleegd op 15 oktober 2016. ↑ McNulty soleert naar winst op Mallorca, Wellens (4e) en Uijtdebroeks tonen zich. sporza.be (26 januari 2022). Gearchiveerd op 27 januari 2022. Geraadpleegd op 27 januari 2022.