Amedeo Armentano
Amedeo Armentano (6 februari 1886 – 14 september 1966) was een Italiaans esotericus, nationalist en muzikant. Armentano was, samen met Arturo Reghini, een van de belangrijkste grondleggers van het neopaganisme uit het twintigste-eeuwse Italië.
| Amedeo Armentano | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Naam | Amedeo Rocco Armentano | |||
| Geboren | 6 februari 1886 | |||
| Overleden | 14 september 1966 | |||
| Land |  Italië | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stroming | Neopythagoreïsme | |||
| Beïnvloed door | Pythagoras | |||
| Beïnvloedde | Reghini, Guénon | |||
| ||||
Levensloop
bewerkenArmentano werd te Scalea geboren op 6 februari 1886.[1] Op negentienjarige leeftijd verhuisde hij naar Florence om daar klassieke viool te studeren aan het Koninklijke Muziekinstituut (Regio Istituto Musicale).
In 1907 werd hij in de vrijmetselarij ingewijd.[1] In hetzelfde jaar ontmoette hij Arturo Reghini en begon hij met hem te werken aan een hervorming van de vrijmetselarij. Ze wilde het genootschap een meer pythagorische in plaats van joods-christelijke connotatie geven.
Hij kocht een zestiende-eeuws kasteel, de toren van Talao, waar hij elke zomer met een groep gelijksgestemde occulte rituelen beoefende.[1]
Armentano overleed op 14 september 1966.
Noten
Bron
- Giudice, Christian (2022). Occult Imperium: Arturo Reghini, Roman Traditionalism and the Anti-Modern Reaction in Fascist Italy. Oxford University Press. ISBN 978-0197610244.