ഉച്ചഭാഷിണി

രാഷ്ട്രീയത്തിലെ സ്പീക്കറിനെക്കുറിച്ചറിയുവാൻ, ദയവായി സ്പീക്കർ (രാഷ്ട്രീയം) കാണുക.

ചെറിയ ശബ്ദത്തെ പല മടങ്ങ് ഉച്ചത്തിലാക്കുന്നതിനുള്ള ഉപാധിയാണ് ഉച്ചഭാഷിണി അഥവ ലൗഡ് സ്പീക്കർ. മനുഷ്യൻ അവൻ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ശബ്ദത്തെ ഉച്ചത്തിൽ കൂടുതൽ ദൂരേക്ക് എത്തിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ പണ്ടേ ആരംഭിച്ചിരുന്നു. കൂവലിന്റെ ശബ്ദം കൂട്ടാൻ രണ്ടു കയ്യും ചേർത്ത് കോളാമ്പിപോളെയാക്കി വായോടു ചെർത്തുവക്കുന്നതാണ് ഉച്ചഭാഷിണികളുടെ ആദ്യരൂപം. നീണ്ട കോളാമ്പിരൂപത്തിലുള്ള ലോഹക്കുഴലുകളിൽക്കൂടി ശബ്ദം കടത്തിവിട്ടും പിൽക്കാൽത്ത് ഇത് സാധിച്ചുപോന്നു. തൊള്ളായിരത്തി അൻപതുകൾവരെ നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന ഗ്രാമഫോണുകളിൽ ഈ രീതി വളരെ കാര്യക്ഷമമായിത്തന്നെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.

ശബ്ദതരംഗങ്ങളെ അവക്കനുരൂപങ്ങളായ വൈദ്യുത തരംഗങ്ങളാക്കിയും തിരിച്ചും മാറ്റാൻ കഴിയും എന്ന തത്ത്വം ഉപയോഗിച്ചാണ് ആധുനികങ്ങളായ ഉച്ചഭാഷിണികൾ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. വൈദ്യുത തരംഗങ്ങളാക്കിയ ശേഷം അവയുടേ ശക്തി പലമടങ്ങ് ആവശ്യാനുസരണം കൂട്ടി തിരികെ ശബ്ദതരംഗങ്ങളാകുമ്പോൾ അവയും വളരെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദങ്ങളായി പുനസൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു. ഉച്ചഭാഷിണികൾ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ശബ്ദത്തിന്റെ തെളിമയും ഗുണവും ഒരു വലിയ അളവു വരെ അവയുടെ നിർമ്മാണസവിശേഷതകളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു.