Аполон

Аполон или Феб (старогрчки: Ἀπόλλων = „уништувач“ или „човек-јаболко“) во старогрчката митологија а подоцна и во римската бил еден од дванаесетте главни божества на Олимп, заштитник на земјата, пролетта, ловот, младината, музиката, поезијата, пророците, танцот, морето, светлоста и сонцето, предводник на музите. За неговото раѓање постојат повеќе варијанти, а најчестата е онаа според која се раскажува дека е син на Зевс и Лета (или Латона кај Римјаните), брат близнак на божицата Артемида^[1] (кај Римјаните Дијана). Митот раскажува дека Аполон и Артемида биле плод од вонбрачната врска на Ѕевс и Лета и кога божицата Хера разбрала за тоа многу се налутила и, сакајќи да ѝ се одмазди на Лета, ѝ забранила да ги роди на било која земја, било тоа континент или остров. Очајна, Лета талкала сè додека не стигнала до островот Делос кој, согласно митот, не бил целосно прицврстен за почвата и така токму таму, Лета можела да го роди Аполон.^{[2] [3]}