Abecedarium Graecum
Α α AlphaΒ β Beta
Γ γ GammaΔ δ Delta
Ε ε EpsilonΖ ζ Zeta
Η η EtaΘ θ Theta
Ι ι IotaΚ κ Cappa
Λ λ LabdaΜ μ My
Ν ν NyΞ ξ Xi
Ο ο OmicronΠ π Pi
Ρ ρ RhoΣ σ ς Sigma
Τ τ TauΥ υ Ypsilon
Φ φ PhiΧ χ Chi
Ψ ψ PsiΩ ω Omega
systema numerale
αʹ 1ιʹ 10ρʹ 100
βʹ 2κʹ 20σʹ 200
γʹ 3λʹ 30τʹ 300
δʹ 4μʹ 40υʹ 400
εʹ 5νʹ 50φʹ 500
ϝʹ ϛʹ στʹ 6ξʹ 60χʹ 600
ζʹ 7οʹ 70ψʹ 700
ηʹ 8πʹ 80ωʹ 800
θʹ 9ϙʹ ϟʹ 90ϡʹ 900

Thēta (Graece θῆτα; in ambabus linguis indeclinabile) est octava alphabeti Graeci littera, quae in lingua antiqua [tʰ] occlusiva alveolaris surda aspirata dicitur, sed inde a saeculo primo sicut nunc in lingua hodierna [θ] fricativa dentalis surda exprimitur. Etiam numerum novem significat.

Quia θάνατος 'mors' littera theta incipit, Graeci eam in suffragiis signum damnationis scribebant. Ut scribit Marcus Valerius Martialis:

Nosti mortiferum quaestoris, Castrice, signum?
Est operae pretium discere theta novum.
Exprimeret quotiens rorantem frigore nasum,
Letalem iuguli iusserat esse notam.[1]

Itaque theta in epitaphiis graphitisque Latinis significat 'obiit' vel 'mortuus est'.

Notae recensere

Nexus interni