Inhibitor receptorii angiotensini II

Inhibitores receptorii angiotensini II vel antagonistae receptori AT1 vel brevius sartani sunt grex medicamentorum cum effectibus praecipue antihypertensivis, qui ad systematem renini-angiotensini-aldosteroni efficacem contra hypertensionem arterialis sunt.[1] Cunctorum inhibitorum receptorii angiotensini II Codex ATC est C09CA.

Inhibitores receptorii angiotensini II ad systematem renini-angiotensini-aldosteroni (SRAA) efficacem sunt.

Effectibus similes sunt inhibitores enzymi angiotensinum convertentes, qui non angiotensini II receptoria obsident sed enzymum angiotensinum II formantem. Verbis aliis: Inhibitores enzymi angiotensinum convertentis prae angiotensinum II, verum hi inhibitores receptorii angiotensini II post angiotensinum II agunt.

Historia recensere

Anno 1898, Robertus Tigerstedt physiologus Finnicus primus enzymum renini inter renes et systematem cardiovasculare connectere descripsit.[2]

Substantia singulares recensere

Inhibitor receptorii angiotensini II
Codex ATCSubstantiaDDD (mg)Vasopressionis inhibitio
[gradus / dosis]
Tempus semivitae biologicum
(horae)
C09CA01Losartanum5030% / 100mg7 (6-9)
C09CA02Eprosartanum600[3]
C09CA03Valsartanum8030% / 80mg6
C09CA04Irbesartanum150[4]40%/ 150mg13 (11-15)
C09CA05Tasosartanum
C09CA06Candesartanum89
C09CA07Telmisartanum4040% / 80mg24
C09CA08Olmesartanum2061% / 20mg13
C09CA09Azilsartanum4060% / 32mg11
C09CA10Fimasartanum9 (7-11)

Systema classificationis Anatomicum Therapeuticum Chemicumque has substantias includit:

Nonnulli inhibtores receptorii angiotensini, qui adhuc nondum in Systemate classificationis Anatomici Therapeutici Chemicique invenitur sunt:

Notae recensere

Nexus interni