ზეინ ალ-შარაფ თალალი

ზეინა დაიბადა ალექსანდრიაში, შარიფი ჯამალ ბინ ნასერის, რომელიც ჰაურანის გუბერნატორი იყო და ვიჯდან ჰანიმის ოჯახში. მამამისი მექას შარიფის, ჰუსეინ ბინ ალის ძმისშვილი იყო, ხოლო დედამისი კვიპროსის გუბერნატორის, შაქირ ფაშას ქალიშვილი და ქამილ ფაშას ძმისშვილი იყო.

ზეინა 1934 წლის 27 ნოემბერს ცოლად გაყვა თავის პირველ ბიძაშვილს, პრინც თალალ ბინ აბდულაჰს, რომლისგან გააჩინა ოთხი ვაჟი და ორი ქალიშვილი:

• მეფე ჰუსეინი (14 ნოემბერი 1935 – 7 თებერვალი 1999)
• პრინცესა ასმა (გარდაიცვალა დაბადებისას 1937 წელს)
• პრინცი მუჰამედი (დ. 2 ოქტომბერი 1940)
• პრინცი ჰასანი (დ. 20 მარტი 1947)
• პრინცი მუჰსინი (გარდაცვლილია)
• პრინცესა ბასმა (დ. 11 მაისი 1951)

დედოფალი ზეინამ, 1950-იანი წლების დასაწყისში იორდანიის სამეფოს პოლიტიკურ განვითარებაში მნიშვნელოვანი როლი შეასრულა, თავისი საქველმოქმედო საქმიანობისა და ქალთა უფლებების დაცვის განხრით.

დედოფალი მონაწილეობდა 1952 წლის კონსტიტუციის შემუშავებაში, რომელიც ქალებს გარკვეული უფლებები მისცა და ქვეყნის სოციალური განვითარება გააღრმავა. 1944 წელს შექმნა იორდანიის პირველი ქალთა კავშირი. დედოფალი ზეინა 1951 წელს აბდულა I-ის მკვლელობის შემდეგ და ახლად გამოცხადებული მეფე თალალის საზღვარგარეთ მკურნალობის დროს, შეავსო კონსტიტუციური ვაკუუმი. დედოფალი კვლავ ასრულებდა ამ როლს 1952 წლის აგვისტოში, სანამ მისი ვაჟი — ჰუსეინი 1953 წლის მაისში არ გამოცხადდა მონარქად, რომელიც 18 წლის ასაკში კონსტიტუციურად მოვალეობა მიიღო.

1948 წლის არაბულ-ისრაელის ომის შემდეგ, პალესტინელი ლტოლვილთა ჩასვლასთან ერთად, მან ათი ათასობით დევნილის დასახმარებლად ეროვნული გეგმა შეადგინა. ასევე 1948 წელს ხელი შეუწყო იორდანიის ეროვნული წითელი ნახევარმთვარის საზოგადოების ფილიალის ჩამოყალიბებას. თავისი ცხოვრების განმავლობაში, დედოფალი ზეინა დიდი დრო და ენერგია დახარჯა ამანში მდებარე უმ ალ-ჰუსეინის ბავშვთა სახლისთვის.

•  იორდანია : ალ-ჰუსეინ ბინ ალის ორდენი.^[2]

•  მალაიზია : მამულის დამცველის ორდენის საპატიო მეთაური (24 აპრილი 1965).^[3]