აპოკრიფი

აპოკრიფი (ძვ. ბერძ. ἀπόκρῠφος — დაფარული, საიდუმლო) — გვიანიუდაური და ადრექრისტიანული ლიტერატურული არაკანონიკური თხზულებები. თავდაპირველად ეს ტერმინი იხმარებოდა გნოსტიკური ხასიათის თხზულებების მიმართ, რადგან გნოსტიკოსები ცდილობდნენ თავიანთი სწავლება საიდუმლოდ შეენახათ, მოგვიანებით ტერმინი დაუკავშირდა ასევე ადრექრისტიანულ ტექსტებს (სხვადასხვა არაკანონიკურ სახარებებს, ეპისტოლეებს, გამოცხადებებს), რომლებიც ქრისტიანული ეკლესიის მიერ არ იქნა ცნობილი ღვთივშთაგონებულად და არ შევიდნენ ბიბლიურ კანონში.

აპოკრიფები იყოფა ძველი აღთქმის და ახალი აღთქმის აპოკრიფებად.