Ժան Վիկտոր Դուրույ
Ժան Վիկտոր Դուրույ (ֆր.՝ Victor Jean Duruy, սեպտեմբերի 11, 1811[1][2][3][…], Փարիզ - նոյեմբերի 25, 1894[1][4][5][…], Փարիզ), ֆրանսիացի պատմաբան և պետական գործիչ, Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ։
Ժան Վիկտոր Դուրույ ֆր.՝ Victor Duruy | |
---|---|
Ծնվել է | սեպտեմբերի 11, 1811[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Փարիզ |
Մահացել է | նոյեմբերի 25, 1894[1][4][5][…] (83 տարեկան) |
Մահվան վայր | Փարիզ |
Գերեզման | Վիլնյով Սեն Ժորժ[6] |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Մայրենի լեզու | ֆրանսերեն |
Կրթություն | Բարձրագույն նորմալ դպրոց և Անրի IV լիցեյ |
Մասնագիտություն | պատմաբան, քաղաքական գործիչ և գրող |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Երկրորդ Կայսրության սենատոր, Ֆրանսիայի կրթության և կրոնի հարցերով նախարար և seat 20 of the Académie française? |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Ֆրանսիական ակադեմիա[8], Կոստանդնուպոլսի հելլենիստական բանասիրության միություն, Բարոյական և քաղաքական գիտությունների ակադեմիա, Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա և Société de l'histoire de Paris et de l'Île-de-France? |
Երեխաներ | Georges Duruy? և Albert Duruy? |
Ստորագրություն | |
Victor Duruy Վիքիպահեստում |
Սովորել է Բարձրագույն նորմալ (մանկավարժական) դպրոցում։ Եղել է պատմության ուսուցիչ, Փարիզի ուսումնական շրջանի տեսուչ, միջնակարգ կրթության գլխավոր տեսուչ, 1869-1869 թվականներին եղել է ժողովրդական լուսավորության նախարար։
Նրա կատարած կարևորագույն բարեփոխումներն են անվճար տարրական կրթության ընդլայնումը, հատուկ միջնակարգ կրթության ստեղծումը (enseignement secondaire spécial), կանանց կրթական հաստատությունների զարգացումը, բարձրագույն դպրոցների թվի աճը, նոր լեզուների ընդգրկումը և մարմնամարզության պարտադիր ուսուցումը հանրակրթական ուսումնական հաստատությունների ծրագրերում։
Որդիներից Ալբերը (1844-1887) եղել է գրող, Ժորժը` պատմաբան և արձակագիր։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
- «Géographie politique de la République romaine et de l’Empire» (1838)
- «Géographie historique du moyen âge» (i839); id
- «De la France» (1840)
- «Histoire des Romains et des peuples soumis à leur domination» (1843-44), արդյունքում վերածվել է ավելի մեծ աշխատության, որը դարձել է նրա գլխավոր աշխատանքը
- «Հռոմեացիների պատմությունը վաղնջական շրջանից մինչև Թեոդոսի մահը» (Histoire des Romains depuis les temps les plus reculés jusqu'à la mort de Théodose, 1883-1886)
- «Histoire de France» (1852)
- «Histoire des Grecs» (1887-89)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 http://www.senat.fr/senateur-2nd-empire/duruy_jean_victor0132e2.html
- ↑ 2,0 2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ՎԱԳԹԱ նախկին անդամներ
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ Zévort E. Persée — 1894.
- ↑ http://academie-francaise.fr/les-immortels/victor-duruy
- ↑ Ֆրանսիական ակադեմիա (ֆր.) — 1635.
Գրականություն խմբագրել
- «Ренуар, Франсуа-Жюст-Мари». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժան Վիկտոր Դուրույ» հոդվածին։ |