Երանյալ

արական անձնանուն

Երանյալ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն երանյալ բառից։ Հունարեն Մակար անվան թարգմանությունն է։ Քանի որ -եալ (յալ) վերջավորությունը դարձել է -ել, անունն էլ վերափոխվել է Երանել[1]։ 1253 թվականին հիշատակված է անթվական մի հիշատակարանում[2]։

Երանյալ
Երանյալ
Տեսակարական անձնանուն
Սեռարական
Նշանակություներանյալ
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն
ԳիրՀայոց գրեր
Կապված հոդվածներ«Երանյալ» սկսվող էջեր

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Բ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1944, էջ 134 — 682 էջ։
  2. Թորոս աղբար, Բ․ 361