Եվրոպայի անվտանգության և համագործակցության կազմակերպություն

Եվրոպայում Անվտանգության և Համագործակցության Կազմակերպություն (հապավում՝ ԵԱՀԿ, անգլ.՝ OSCE, անգլ.՝ Organization for Security and Co-operation in Europe) 1975 թվականին հիմնված տարածաշրջանային անվտանգության խոշորագույն կազմակերպություն, որը ներառում է 57 պետություններ Եվրոպայից, Կենտրոնական Ասիայից և Հյուսիսային Ամերիկայից։ Կազմակերպության գլխամասը գտնվում է Վիեննայում, ունի 550 աշխատակից։

Եվրոպայի անվտանգության և համագործակցության կազմակերպություն
Изображение логотипа
Տեսակմիջկառավարական կազմակերպություն
Երկիր Ավստրիա
ՀապավումOSCE, OSCE, ОБСЕ, OSZE, OSCE, OSCE, OSCE, OBWE, ОБСЄ, AGİT, OVSE, OSCE, OESS, ОЕБС, OEBS, АИХО, ETYJ, 欧安组织, 歐安組織, ESBO, EDSO, ОБСЕ, ЕАБХАБ, EBESZ, ԵԱՀԿ, ЕККУ, OSCE, OBSE, OESS, ΟΑΣΕ, OSKE, ЕҚЫҰ, EQIU, ەقىۇ, ეუთო, ÖSE, OSCE, אבש״א, OTSE, OSSE, OSCE, OSBE, OSSE, OSCE, YXHT, ЙХҲТ, ОБСЕ, OBSE, OVSE, ეუწო, ESLA, АБСЕ, ОССЕ, OVSE, OSCE, ATƏT և OSCE
ՆախորդողՀելսինկիի եզրափակիչ ակտ
Հիմնադրված1975
Գլխադասային գրասենյակՎիեննա, Ավստրիա[1]
Պաշտ. լեզու(ներ)ռուսերեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն, անգլերեն, իտալերեն և իսպաներեն
ՂեկավարԻվիցա Դաչիչ և Helga Schmid?
Պարգևներ
Կայքosce.org(անգլ.), osce.org/de/(գերմ.), osce.org/fr(ֆր.), osce.org/it(իտալ.), osce.org/ru(ռուս.), osce.org/ro/moldova(ռում.) և osce.org/bs/mission-to-bosnia-and-herzegovina(բոսն.)

Կազմակերպությունը կոչված է կանխելու ծագող հակամարտությունները տարածաշրջանում։

Հակամարտությունները կանխելու և կարգավորելու հիմնական միջոցներն են՝

  • Զինամթերքների տարածման վերահսկում
  • Դիվանագիտական ջանքեր՝ հակամարտությունները կարգավորելու համար
  • Փոխվստահության և անվտանգության պայմանների ստեղծում
  • Մարդու իրավունքների պաշտպանություն
  • Դեմոկրատական ինստիտուտների ստեղծում
  • Ընտրությունների մոնիտորինգ
  • Տնտեսական և էկոլոգիական անվտանգություն

Բոլոր ԵԱՀԿ անդամ-երկրներն ունեն հավասար կարգավիճակ։

Պատմություն խմբագրել

2018 թվականի հունվարի 1-ից ԵԱՀԿ-ում նախագահությունը անցնում է Իտալիային, որը միջազգային կազմակերպության քաղաքականության առաջնահերթությունը առաջին հերթին դարձնում է իր համար առավել կարևոր «միջերկրական» ուղղությունը։ Դեռևս 2016 թվականի հուլիսին Իտալիային ԵԱՀԿ ժամանակավոր նախագահությունը հանձնելու որոշումն արժանանում է 57 անդամների միաձայն հավանությանը։ Այն ժամանակ Իտալիայի արտաքին գործերի նախարար Պաոլո Ջենտիլոնին որպես իտալական նախագահության առաջնային խնդիրներ նշել էր «ուկրաինական ճգնաժամի կարգավորումը» և ԵԱՀԿ տարածքում սառեցված հակամարտությունները, միգրանտների և փախստականների ճգնաժամը, ինչպես նաև Միջերկրական ծովի հարավային ափերի երկրների միջև համագործակցության ամրապնդումը»։ ԵԱՀԿ-ում իտալական նախագահության առաջնահերթություններից է դառնում լիակատար քաղաքական աջակցությունը Ուկրաինայի արևելքում ստեղծված իրավիճակի կարգավորմանը՝ Մինսկի համաձայնագրերին ու բանակցությունների նորմանդական ձևաչափին համապատասխան։ Հատուկ ուշադրություն դարձվում Եվրոպայում մյուս խնդրահարույց հարցերին` Աբխազիային և Հարավային Օսեթիային, Արցախին ու Մերձդնեստրին։ Իտալիայի ԱԳՆ-ն իր աշխատանքն իրականացնում է ԵԱՀԿ անվտանգության երեք ոլորտներում՝ ռազմական քաղաքականություն, տնտեսություն և շրջակա միջավայրի պաշտպանություն, ինչպես նաև մարդու իրավունքների հարգում։ Նույն «ակտիվ մոտեցումը» ցուցաբերվում է նաև «նոր անդրազգային մարտահրավերների պարագայում՝ ահաբեկչություն, կիբերանվտանգություն, մաքսանենգության դեմ պայքար՝ թմրանյութերից մինչև մշակութային արժեքներ»[2]։ Իտալիայի արտաքին գործերի նախարար Անջելինո Ալֆանոն նշանակվում է ԵԱՀԿ նախագահ[3]։

Մասնակից երկրներ խմբագրել

ԵԱՀԿ անդամ պետությունները 2006-ի դրությամբ։      ստորագրել են Հելսինկիի եզրափակիչ ակտը և Փարիզի խարտիան      ստորագրել են միայն Helsinki Final Act      չստորագրած      համագործակցող երկրներ
ԵրկիրԴարձել է անդամՍտորագրել է
Հելսինկիի եզրափակիչ ակտ
Ստորագրել է
Փարիզի խարտիա
 Ալբանիա1991 Հունիսի 191991 Սեպտեմբերի 161991 Սեպտեմբերի 17
 Անդորրա1996 Ապրիլի 251999 Նոյեմբերի 101998 Փետրվարի 17
 Հայաստան1992 Հունվարի 301992 Հուլիսի 81992 Ապրիլի 17
 Ավստրիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Ադրբեջան1992 Հունվարի 301992 Հուլիսի 81993 Դեկտեմբերի 20
 Բելառուս1992 Հունվարի 301992 Փետրվարի 261993 Ապրիլի 8
 Բելգիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
Բոսնիա և Հերցեգովինա1992 Ապրիլի 301992 Հուլիսի 8 
 Բուլղարիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Կանադա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Խորվաթիա1992 Մարտի 241992 Հուլիսի 8 
 Կիպրոս1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Չեխիա1993 Հունվարի 1  
 Դանիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Էստոնիա1991 Սեպտեմբերի 101992 Հոկտեմբերի 141991 Դեկտեմբերի 6
 Ֆինլանդիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Ֆրանսիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Վրաստան1992 Մարտի 241992 Հուլիսի 81994 Հունվարի 21
 Գերմանիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Հունաստան1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Վատիկան1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Հունգարիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Իսլանդիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Իռլանդիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Իտալիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Ղազախստան1992 Հունվարի 301992 Հուլիսի 81992 Սեպտեմբերի 23
 Ղրղզստան1992 Հունվարի 301992 Հուլիսի 81994 Հունիսի 3
 Լատվիա1991 Սեպտեմբերի 101991 Հոկտեմբերի 141991 Դեկտեմբերի 6
 Լիխտենշտայն1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Լիտվա1991 Սեպտեմբերի 101991 Հոկտեմբերի 141991 Դեկտեմբերի 6
 Լյուքսեմբուրգ1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
Մակեդոնիա1995 Հոկտեմբերի 12  
 Մալթա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Մոլդովա1992 Հունվարի 301992 Փետրվարի 261993 Հունվարի 29
 Մոնակո1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Մոնղոլիա2012 Նոյեմբերի 21  
 Չեռնոգորիա2006 Հունիսի 222006 Սեպտեմբերի 1 
 Նիդերլանդներ1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Նորվեգիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Լեհաստան1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Պորտուգալիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Ռումինիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Ռուսաստան1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Սան Մարինո1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Սերբիա1973 Հունիսի 25  
 Սլովակիա1993 Հունվարի 1  
 Սլովենիա1992 Մարտի 241992 Հուլիսի 81993 Մարտի 8
 Իսպանիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Շվեդիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Շվեյցարիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Տաջիկստան1992 Հունվարի 301992 Փետրվարի 26 
 Թուրքիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Թուրքմենստան1992 Հունվարի 301992 Հուլիսի 8 
 Ուկրաինա1992 Հունվարի 301992 Փետրվարի 261992 Հունիսի 16
 Մեծ Բրիտանիա1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 ԱՄՆ1973 Հունիսի 251975 Օգոստոսի 11990 Նոյեմբերի 21
 Ուզբեկստան1992 Հունվարի 301992 Փետրվարի 261993 Հոկտեմբերի 27

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Contacts
  2. «ԵԱՀԿ նախագահությունը կստանձնի Իտալիան․ առանձնահատուկ ուշադրություն է դարձվելու ղարաբաղյան հակամարտությանը». news.am. 2018 թ․ հունվարի 1. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.
  3. «Анджелино Альфано: поиск решения кризиса на Украине — приоритет ОБСЕ - РИА Новости, 30.01.2018» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.

Արտաքին Հղումներ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 531