Դիմիտրով

Գյուղը հիմնադրվել է 1831 թվականին։ Նախկինում ունեցել է Գայլազոր, Գայլազոր Ներքին, Կույլասար, Ղույլասար ասորական անվանումները։ Դիմիտրով է վերանվանվել 1949 թվականի դեկտեմբերի 1-ին, ի պատիվ Բուլղարիայի ժողովրդական հանրապետության հիմնադիր Գեորգի Դիմիտրովի^[2]։Տեղադրված է Արարատյան դաշտում` Արաքս գետի հովտում։ Գյուղը գտնվում է ծովի մակարդակից 840 մ բարձրության վրա։

Գյուղի հարավարևմտյան եզրին է գտնվում Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին (1868), հյուսիսային եզրին՝ «Սուրբ Օջախ» մատուռը (19-20-րդ դդ.), գյուղի մեջ՝ Սուրբ Կիրիլ ասորական եկեղեցին (1840)։

Կլիման չոր, խիստ ցամաքային է։ Ձմեռները սկսվում են դեկտեմբերի կեսերին, հունվարյան միջին ջերմաստիճանը տատանվում է -3-ից -5 °C։ Ամառը տևական է` մայիսից մինչև հոկտեմբեր, օդի միջին ամսական ջերմությունը հասնում է 24-26 °C, իսկ առավելագույնը` 42 °C։ Հաճախ լինում են խորշակներ, որոնք զգալի վնաս են հասցնում գյուղատնտեսությանը։ Մթնոլորտային տարեկան տեղումների քանակը 250-300 մմ է։ Բնական լանդշաֆտները կիսաանապատներ են, որոնք ոռոգման ընթացքում վերածվել են կուլտուր- ոռոգելի լանդշաֆտի։ Ագրոկլիմայական տեսակետից համայնքն ընկած է բացարձակ ոռոգման գոտում։

Ըստ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների՝ Դիմիտրովի մշտական բնակչությունը կազմել է 1391, առկա բնակչությունը՝ 1273 մարդ^[1]։ Բնակիչները հայեր են և ասորիներ, որոնց մի մասը եկել է 1828-1829 թթ. Պարսկահայաստանից^[2]։Դիմիտրովի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև^[3].

Գյուղն ունի առկա 330 տնտեսություն, դպրոց, մանկապարտեզ, գրադարան, մշակույթի տուն (ակումբ), կապի հանգույց, բուժամբուլատորիա։ Բնակչությունը զբաղվում է այգեգործությամբ, պտղաբուծությամբ, բանջարաբոստանային կուլտուրաների, հացահատիկի մշակությամբ և անասնապահությամբ։

• Դիմիտրովի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձանների ցանկ

• Դիմիտրով Արխիվացված 2014-09-12 Wayback Machine

• Արարատի մարզպետարան Արխիվացված 2014-08-19 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դիմիտրով» հոդվածին։