Անտոնիո Կանովա
Անտոնիո Կանովա (իտալ.՝ Antonio Canova, նոյեմբերի 1, 1757[6][7][8][…], Պոսանո, Տրևիզո, Վենետո, Իտալիա[6][9][10][…] - հոկտեմբերի 13, 1822[6][7][8][…], Վենետիկ, Ավստրիական կայսրություն[6][9][3][…]), իտալացի նկարիչ և քանդակագործ, նեոկլասիցիզմի ներկայացիչ[11][12]։ Հիմնականում աշխատել է Վենետիկում և Հռոմում։ Վաղ շրջանի գործերում հետևել է բարոկկոյի արվեստի ավանդույթներին։ Հետագայում ընթացել է անտիկ քանդակագործության ձևերը նմանակելու ուղիով, ժամանակակիցների կողմից անվանվել «նոր Ֆիդիաս»։ Ուսումնասիրողներից շատերը նրան համարում են նեոկլասիցիզմի շրջանի մեծագույն քանդակագործը[13]։ Ընդ որում՝ ընդգծում են, որ Կանովային հաջողվել է խուսափել բարոկկոյին բնորոշ մելոդրամատիզմից և նեոկլասիցիզմին հատուկ սառը արհեստականությունից[14]։
| Անտոնիո Կանովա իտալ.՝ Antonio Canova | |
|---|---|
 | |
| Ի ծնե | Antonio Canova |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 1, 1757 |
| Ծննդավայր | Պոսանյո, Իտալիա |
| Մահացել է | հոկտեմբերի 13, 1822 |
| Վախճանի վայրը | Վենետիկ, Իտալիա |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Վենետիկի հանրապետություն |
| Ազգություն | իտալացի |
| Կրթություն | Վենետիկի գեղարվեստի ակադեմիա |
| Ուսուցիչ | Giuseppe Bernardi? և Giovanni Ferrari? |
| Ստեղծագործություն(ներ) | The Three Graces?, Venus Victrix?, Ամուրը և Փսիխեան, Hercules and Lychas? և George Washington? |
| Ոճ | նեոդասականություն[1][2] |
| Ժանր | ֆիգուրատիվիզմ[2][3], նյու[2][3], քանդակագործություն, այլաբանություն[3], Ֆիգուր[3], դիցաբանական գեղանկարչություն[3], դիմապատկեր[3], հոգևոր արվեստ[3] և Անիմալիստիկա[3] |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ, ճարտարապետ, նկարիչ և գծանկարիչ |
| Գործունեությունը | քանդակագործ |
| ազդվել է | Ֆիդիաս |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Անդամություն | Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա և Սուրբ Ղուկասի ակադեմիա[5] |
 Antonio Canova Վիքիպահեստում | |
Ստեղծել է տպավորիչ տապանաքարեր (Կլեմենտ 8-ի տապանաքարը, 1792, Սբ. Պետրոսի տաճար, Հռոմ), դիցաբանական հերոսների արձաններ («Ամուրը և Փսիքեն», 1973, Լուվր, Փարիզ), իդեալականացված դիմաքանդակներ («Պաոլինա Բորգեզեն՝ Վեներայի տեսքով», 1805-1807, Բորգեզե պատկերասրահ, Հռոմ)։
Կանովայի ստեղծագործությունը հիմք է հանդիսացել 19-րդ դարի եվրոպական ակադեմիական քանդակագործության համար։
Պատկերասրահ խմբագրել
Amor und Psyche (1793)
Perseus mit dem Haupt der Medusa (1804–1806)
Theseus besiegt den Centauren (1805–1819)
Պոլինա Բորգեզեն Վեներայի տեսքով
Երեք գրացիաներ (Էրմիտաժ)
Նապոլեոն Բոնապարտ (''Բրերա'' պատկերասրահ)
Ջորջ Վաշինգտոն
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ http://vocab.getty.edu/page/ulan/500115339
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.metmuseum.org/toah/hd/nova/hd_nova.htm
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 https://rkd.nl/explore/artists/15139
- ↑ http://cdn1.regione.veneto.it/alfstreaming-servlet/streamer/resourceId/81c5761a-2aa2-4bca-8575-e8ac8e7366a1/20081103112117_Delibera_di_Consiglio200341.pdf
- ↑ http://www.accademiasanluca.eu/it/accademici/id/557/
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 W. M. R. 1911 Encyclopædia Britannica/Canova, Antonio // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 5. — P. 204—206.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Сомов А. И. Канова, Антонио (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1895. — Т. XIV. — С. 300—301.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Канова Антонио // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 10,0 10,1 https://www.britannica.com/biography/Antonio-Canova-marchese-dIschia
- ↑ Irwin, David, Antonio Canova, marchese d'Ischia | Italian sculptor, Britannica.com, Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 1-ին
- ↑ «Canòva, Antonio nell'Enciclopedia Treccani», Treccani.it, Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 1-ին
- ↑ Turner 1996a.
- ↑ Jean Martineau & Andrew Robinson, The Glory of Venice: Art in the Eighteenth Century. Yale University Press, 1994. Print.
Գրականություն խմբագրել
- Федотова, Е. Д. Канова. Художник и его эпоха. М., Республика, 2002, 528 с.
- «Канова, Антонио». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- http://www.museocanova.it/%7Ctitolo=Pagina(չաշխատող հղում) principale|editore=del sito web del Museo Canova}}
- http://canova.diecigrandimostre.it/ Արխիվացված 2018-08-02 Wayback Machine Sito] della mostra "Canova e la Venere vincitrice" alla Galleria Borghese a Roma.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 141)։  |
 | Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Անտոնիո Կանովա կատեգորիայում։ |