Gran Premio do Reino Unido de 1959
O Gran Premio do Reino Unido de 1959 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 18 de xullo de 1959 no Circuíto de Aintree, Liverpool, Inglaterra. Foi a quinta carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1959 de Fórmula Un. Foi 14º Gran Premio do Reino Unido e a terceira que se celebrou no Circuíto de Aintree, un circuíto trazado nos terreos da Aintree Racecourse hipódromo de carreiras de cabalos. A carreira levouse a cabo sobre 75 voltas ao circuíto de catro quilómetros, cunha distancia de carreira de 362 quilómetros.
Detalles da carreira | ||
---|---|---|
Carreira 5 de 9 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1959. | ||
Trazado do circuíto de Aintree | ||
Data | 18 de xullo de 1959 | |
Nome oficial | XII RAC British Grand Prix | |
Localización | Circuíto de Aintree, Liverpool, Reino Unido | |
Percorrido | Percorrido permanente de carreira 4´828 km | |
Distancia | 75 voltas, 362´10 km | |
Clima | Asollado, seco | |
Pole position | ||
Piloto | Jack Brabham | Cooper-Climax |
Tempo | 1:58.0 | |
Volta rápida | ||
Piloto | Stirling Moss Bruce McLaren | BRM Cooper-Climax |
Tempo | 1:57.0 na volta 69 e 75 | |
Podio | ||
Primeiro | Jack Brabham | Cooper-Climax |
Segundo | Stirling Moss | BRM |
Terceiro | Bruce McLaren | Cooper-Climax |
Informe editar
A carreira foi gañada polo australiano Jack Brabham, logrando a súa segunda vitoria nun Gran Premio nun Cooper T51 de fábrica. Brabham dominou a carreira, liderando as 75 voltas para gañar por 22 segundos sobre o piloto británico Stirling Moss pilotando un BRM P25 do equipo British Racing Partnership. Era a primeira vez que BRP terminaba entre os tres primeiros. O compañeiro de Brabham en Cooper, o neozelandés Bruce McLaren terminou en terceiro lugar, a só 0´2 segundos por detrás de Moss, logo de perder a segunda posición ao final da carreira. Harry Schell terminou en cuarto lugar para o equipo Owen Racing Organisation con BRM, unha volta detrás de Brabham.
O Gran Premio de Inglaterra tivo a maior participación da tempada, agás da Indianápolis 500, con 30 coches na cualificación e 24 na grella de saída, a pesar da ausencia de Ferrari. As folgas en Italia atraparon ao equipo en casa, deixando sós aos equipos británicos loitando pola carreira. O novo líder de Ferrari, o piloto Tony Brooks, comezou a carreira nun Vanwall, pero foi o primeiro en retirarse na 13ª volta, despois de saír nun modesto 17º lugar, logo de gañar o Gran Premio de Francia de 1959 un par de semanas antes.
Coa vitoria, Brabham ampliou a súa vantaxe en puntos sobre Brooks, a 13 puntos. Moss e McLaren situaronse no 4º posto, só medio punto por detrás do ausente Phil Hill.
Clasificación editar
Posicións logo da carreira editar
|
|
- Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas editar
Ligazóns externas editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio do Reino Unido de 1959 |
- "Brabham presses home his claim on the title". Grand Prix Racing. Arquivado dende o orixinal o 14 de agosto de 2007. Consultado o 2007-09-07.
- "GRAND PRIX RESULTS: BRITISH GP, 1959". GrandPrix.com. Arquivado dende o orixinal o 29 de setembro de 2007. Consultado o 2007-09-07.
- "1959 British GP". ChicaneF1.com. Arquivado dende o orixinal o 29 de setembro de 2007. Consultado o 2007-09-07. (Resultados da carreira e estatísticas)
Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1959 | Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1959 | Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1959 |
Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1958 | Gran Premio do Reino Unido | Carreira seguinte: Gran Premio do Reino Unido de 1960 |