گویش الیکایی

گویش الیکایی یا طبری الیکایی (به مازندرانی: اَلیکایی) گویشی از زبان مازندرانی می‌باشد که ریشه در زبان طبری قدیم دارد و در شهرستان‌های ساری، بهشهر، گلوگاه،هزارجریب، آمل، نوشهر،نور، چالوس، آرادان، شاهرود، گرمسار، شهمیرزاد و مجن در استان سمنان و شهرستان شمیرانات، ورامین در استان تهران گویش می‌شود.[۱] گویشوران این زبان خود را اَلیکایی و زبان خود را اَلیکایی می‌نامند. گویش الیکایی در ساختمان فعلی به گویش مرکزی مازندران شباهت دارد و برخی خصوصیات نحوی آن به گویش شمیرانی شباهت دارد و از نظر واژگان به گویش قصرانی، گویش دماوندی و گویش مرکزی مازندرانی شبیه است و در حروف اضافه با گویش شهمیرزادی و گویش مرکزی مازندران دارای شباهت است. گویش الیکایی شبیه به مازندرانی به ویژه گویش ساروی است.[۲] به اعتقاد موسویان گویش الیکایی یک رشته زبان طبری آمیخته به لهجهٔ مردم جبال است و شباهت نزدیکی با زبان مردم دماوند دارد.[۳] گویش الیکایی نام گویش مردمی با همین نام است.[۴]علی ذبیحی گویش الیکایی را گویشی از زبان مازندرانی می‌داند و به گفتهٔ وی عشایر الیکایی به زبان مازندرانی صحبت می‌کنند.[۵]گویش الیکایی در شهرستان‌های آرادان و گرمسار و مجن گویش می‌شود.[۶]به گزارش خبرگزاری صداوسیمای استان سمنان و به نقل از علیرضا شاه حسینی، گویش الیکایی برگرفته از زبان مازندرانی و طبری است.[۷]

الیکایی
زبان بومی در ایران
استان سمنان، استان مازندران، استان تهران، استان البرز
الفبای فارسی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹

دستور زبان

ویرایش

ضمایر

ویرایش

در گویش الیکایی ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.[۸]

ضمیر۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
فاعلی، الیکاییmen/atuviamâšemâōšun/unâhân
مفعولی، الیکاییmeyreteyreveyreameyrešemeyreōšunre
ملکی، الیکاییmeyteyveyneameyšemeyōšune/unâhâne

شناسه

ویرایش

در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در گویش الیکایی سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.[۹] (نمونه زیر بر اساس گویش آرادان تنظیم شده‌است)

۱. گذشته:

  • بن ماضی ساده: -baxord = خورد
  • بن ماضی استمراری: -xord = می‌خورد
گذشته۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
شناسهemaia/∅emieninenan
شناسه (پس از واکه)maia/∅mininnan

۲. حال ساده:

  • بن مضارع اخباری: -xo = می‌خورَد
حال ساده۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
شناسهema/embaeni/endiena/endaemi/embieninenan
شناسه (پس از واکه)ma/mbani/ndina/ndami/mbininnan

۳. حال التزامی:

  • بن مضارع التزامی: -baxor = بخورد
حال التزامی۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
شناسهami/∅aiminan
شناسه (پس از واکه)mi/∅aiminn

صرف فعل

ویرایش

در جدول زیر فعل خوردن (baxordan) بر اساس گویش الیکایی آرادان در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[۱۰](نمونه زیر براساس گویش آرادان می‌باشد)

زمان/شخص۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
گذشته سادهbaxordemabaxordibaxordabaxordemibaxordeninbaxordenan
گذشته کاملbaxorda-bimabaxorda-bibaxorda-biabaxorda-bimibaxorda-bininbaxorda-binen
گذشته التزامیbaxorda-bumbaxorda-buibaxorda-bubaxorda-buimbaxorda-buinbaxorda-bun
گذشته التزامی کاملbaxorda-bi-bumbaxorda-bi-buibaxorda-bi-bubaxorda-bi-buimbaxorda-bi-buinbaxorda-bi-bun
گذشته استمراریxordemaxordixordaxordemixordeninxordenan
گذشته در حال انجامdayma-xordemadayi-xordidaya-xordadaymi-xordemidaynin-xordenindaynan-xordenan
حال ساده/آیندهxomaxonixonaxomixoninxonan
حال در حال انجامdarma-xomadari-xonidara-xonadarmi-xomidarnin-xonindarnan-xonan
حال التزامیbaxorambaxoribaxorabaxorimbaxorinbaxoran
آیندهxâma baxoramxâni baxorixâna baxoraxâmi baxorimxânin baxorinxânen baxoran

در جدول زیر فعل رفتن (burden) بر اساس گویش الیکایی فروان شهرستان آرادان در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[۱۱](نمونه زیر براساس گویش فروان آرادان می‌باشد)

زمان/شخص۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
گذشته سادهburdemaburdiburdaburdemiburdeninburdenan
گذشته کاملburda-bimaburda-biburda-biaburda-bimibaxorda-bininburda-binen
گذشته التزامیburda-bumburda-buiburda-buburda-buimburda-buinburda-bun
گذشته التزامی کاملburda-bi-bumburda-bi-buiburda-bi-buburda-bi-buimburda-bi-buinburda-bi-bun
گذشته استمراریšimašišiyašimišininšinan
گذشته در حال انجامdayma-šimadayi-šidaye-šiyadaymi-šimidaynin-šinindaynan-šinan
حال ساده/آیندهšumašunišunašumišuninšunan
حال در حال انجامdarma-šumadari-šunidara-šunadarmi-šumidarnin-šunindarnan-šunan
حال التزامیburamburiburaburimburinburan
آیندهxâma buramxâni burixâna buraxâmi burimxânin burinxânen buran

نشانه جمع

ویرایش

در گویش الیکایی از نشانه‌های [un] و [kun] برای جمع استفاده می‌شود.[۱۲]

بچه‌هاyâl un
دخترهاkijâ un
پسرهاrikâ kun

صفت ملکی

ویرایش

صفت ملکی در گویش الیکایی.[۱۳]

ضمیر۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
ملکی، الیکاییmeyteyveyneameyšemeyōšune/unâhâne
برادرمmey berâr
خانه‌اتtey xona
پسرشveyne rikâ
بچه‌مانamey yâl
تخم مرغ‌تانšemey čulu
شترشانōšune ešter
فارسی معیارالیکایی
برادرت گرمسار هستtey berâr garmsâr dara
پسرم چالوس رفتmey rikâ čâles burda
بچه اش از تهران آمدveyne yâl tehrâne jân bumma

صرف فعل

ویرایش

صرف فعل گذاشتن (bešten/bielden) در گویش الیکایی و مقایسه آن با گویش‌های فیروزکوهی و چالوسی.[۱۴]

زمان حالگویش الیکاییگویش فیروزکوهیگویش چالوسی
اول شخص مفردeylembaelembeeleme
دوم شخص مفردeylendielenieleni
سوم شخص مفردeylendaeleneelene
اول شخص جمعeylembielembielemi/elemin
دوم شخص جمعeyleninelennielenni
سوم شخص جمعeylenanelenneelenne

صرف فعل دادن (hedâen/hâdâen) در گویش الیکایی و مقایسه آن با گویش‌های فیروزکوهی و چالوسی.[۱۵]

زمان حالگویش الیکاییگویش فیروزکوهیگویش چالوسی
اول شخص مفردdeymadembedeme
دوم شخص مفردdeynidenideni
سوم شخص مفردdeynadenedene
اول شخص جمعdeymidembidemi/demin
دوم شخص جمعdeynindennidenni
سوم شخص جمعdeynandennedenne

صرف فعل رفتن (burdan/burden/buārden) در گویش الیکایی و مقایسه آن با گویش‌های فیروزکوهی و چالوسی.[۱۶]

زمان گذشتهگویش الیکاییگویش فیروزکوهیگویش چالوسی
اول شخص مفردburdemaburdemebuārdeme
دوم شخص مفردburdiburdibuārdi
سوم شخص مفردburdaburdebuārde
اول شخص جمعburdemiburdemibuārdemi
دوم شخص جمعburdeninburdenibuārdeni
سوم شخص جمعburdenanburdenebuārdene

جملات الیکایی

ویرایش

در جدول زیر برخی جملات گویش الیکایی با گویش ساروی و چالوسی مقایسه شده‌است.[۱۷]

فارسی معیارگویش الیکاییگویش سارویگویش چالوسی
باران نیامده شولا را بر دوش گرفته‌استvâreš nomo šoylâ re doš haitevâreš niamo šoylâ re doš baeitevâreš nimâ šoylâ re doš baite
وسط دانه گندم خط وجود داردgandom vasateš xat dânegandeme vasat xat dârneganneme vasat xat dârne
پدرش را نمی‌شناسدdadiš nošnâseneše piyere nešnâseneše piyare našnâsene
شنیده‌است زن شکم دار (حامله) گل می‌خورد ولی چطور گل می‌خورد را نمی‌داندbošnota eškem dâr zan gel xone âmbâ nadonda ču jur gel xonebešnose eškem dâr zan til xerne âmâ nadonde čiti til xernebešnose eškem dâr zan gel xorne âmâ naone četi gel xorne

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. گیلوری، حمزه؛ شاه‌حسینی، خالق (۱۳۹۷). فرهنگ واژگان گویش الیکایی. نشر حبله رود. ص. ۲.
  2. «الیکایی‌های گرمسار را بهتر بشناسید». شبکه اطلاع‌رسانی دانا. ۱۸ فروردین ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۳۹۵.
  3. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۵.
  4. پازوکی، معصومه (۱۳۸۹). «تحلیل و مقایسهٔ گویش‌های سمنانی، سنگسری، افتری و الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۵۶۵.
  5. حسینی، سید قاسم (۱۳۹۶). «بررسی فرایند «تکرار» در مازندرانی». زبانها و گویشهای ایرانی (ویژه نامه نامه فرهنگستان) (۷): ۱۶۶.
  6. گیلوری، حمزه؛ شاه‌حسینی، خالق (۱۳۹۷). فرهنگ واژگان گویش الیکایی. نشر حبله رود. ص. ۳.
  7. «جشنواره گویش الیکایی در آرادان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ اوت ۲۰۲۱.
  8. پازوکی، معصومه (۱۳۸۹). «تحلیل و مقایسهٔ گویش‌های سمنانی، سنگسری، افتری و الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۵۷۲.
  9. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۵.
  10. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  11. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  12. پازوکی، معصومه (۱۳۸۹). «تحلیل و مقایسهٔ گویش‌های سمنانی، سنگسری، افتری و الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۵۷۰.
  13. پازوکی، معصومه (۱۳۸۹). «تحلیل و مقایسهٔ گویش‌های سمنانی، سنگسری، افتری و الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۵۷۳–۵۷۲.
  14. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  15. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  16. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  17. شاه حسینی، علیرضا (۱۳۹۴). ادبیات عامیانه ایل الیکایی (مثل‌ها، کنایات، تشبیهات و ترانه‌ها). نشر حبله رود. ص. ۱۹–۵۱.

پیوند به بیرون

ویرایش