خطابه

سخنی است برای تحریک مردم به انجام یا ترک عملی از طریق تحریک عواطف و اقناع آن‌ها
(تغییرمسیر از وعظ)

خطابه یا خطبه یا وعظ سخنی است برای تحریک مردم به انجام یا ترک عملی از طریق تحریک عواطف و اقناع آن‌ها. در واقع در خطابه پیش از آن که اندیشه و فکر افراد مورد خطاب باشد، احساسات و عواطف آن‌ها را مخاطب قرار می‌دهند. آیین سخنوری را خطابت می‌گویند.[۱]

خطابه با تعریف فوق، یکی از صنعت‌های پنج‌گانه در علم منطق می‌باشد و با تعریف و کاربردی نزدیک به آن در ادبیات از شیوه‌های بلاغت می‌باشد.

خطابات در قرآن

ویرایش

درقرآن خطابات دوگونه‌اند.

  1. عمومی-یاایهاالناس-یاایهاالانسان-یاایهاالذینامنوا-یاایهاالذین کفروا- یاایهاالکافرون
  2. خاص-یاایهاالمدثر-یاایهاالمزمل-یاایهاالنبی-یاایتهاالنفس المطمئنه-یاایهاالرسول-قل[۲]

خطبهٔ حج

ویرایش

خطبهٔ روز عرفه، خطبه اصلی مراسم حج واجب است که هرساله توسط بالاترین مُفتی عربستان سعودی خوانده می‌شود.[۳]

جستارهای وابسته

ویرایش

پانویس

ویرایش
  1. روح‌الله عالمی (۱۳۸۹منطق، تهران: شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی
  2. تجوید القران بیگلری
  3. «امسال مفتی اعظم عربستان خطبه روز عرفه را نمی‌خواند»، بی‌بی‌سی فارسی