ورق‌های بازی
ورقِ بازی یا کارتِ بازی از ۵۲ عدد صفحهٔ مقوایی یا پلاستیکی که در ۴ دسته خالِ مختلفِ ۱۳کارتی به‌علاوهٔ ۲ عدد کارت جوکر یا دلقک، قرار می‌گیرند، تشکیل شده‌است. از این ورق‌ها برای انواع بازی و سرگرمی، انواع ورق‌بازی، چشم‌بندی و تردستی، ساختن برج با ورق استفاده می‌شود. اکثر بازی‌ها و سرگرمی‌ها صرفاً با ۵۲ کارت اصلی صورت می‌گیرد و ژوکر (جوکر) نقش چندانی در بازی‌ها ندارد و گاهی از کارت ژوکر به‌عنوان جایگزینی برای کارت گمشده استفاده می‌شود. البته بازی‌ها و سرگرمی‌هایی نیز هستند که باید با کارت ژوکر انجام شوند مانند بازی شیطان (بازی شیطانک).
هر ورق در یک طرف دارای شکلی و علامتی است که با بقیهٔ ورق‌ها متفاوت است، و طرف دیگر همهٔ ورق‌ها در یک دست ورق کاملاً مشابه یکدیگرند.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
نمونه ورق‌ها
ویرایش
ورقِ بازی در ایران باستان
ویرایشپیش از مرسوم شدن ورقِ بازی به‌شیوهٔ امروزی در ایران، نوعی بازیِ ورق به نام گنجفه در این سرزمین مرسوم بوده‌است. گنجفه به احتمال زیاد در قرن شانزدهم و در دربار صفویان پدید آمده و از آنجا به هندوستان راه یافته‌است. با توجه به شباهت‌های ساختاری گنجفه و ورقِ بازی اروپایی، این دو مسلماً از هم تأثیر پذیرفته‌اند، هرچند که جهت این تأثیر به‌درستی معلوم نمی‌باشد.
در جمهوری اسلامی ایران بازی با ورق، به‌دلیل نهی شدن آن توسط اسلام به‌عنوان آلت قمار،[۱] جرم شمرده می‌شود. با این‌وجود بازی با ورق همچنان محبوبیّت خود را در بین مردم حفظ کرده‌است، چنان‌که ورقِ بازی در ردهٔ ۱۶ام فهرست بیشترین کالاهای قاچاق‌شده در سال ۱۳۸۳، پس از مواد مخدر و قبل از ارز قرار گرفته‌است.[۲][۳]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش
- ↑ «نظر اسلام راجع به شطرنج و بازی ورق». وبگاه حوزه.
- ↑ «بررسی علل توسعه قاچاق و خط مشی‌های کاهش و کنترل آن». وبگاه گمرک جمهوری اسلامی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اوت ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۱۲.
- ↑ «بهترین سایت های پاسور».