میناموتو نو یوریتومو

یوریتومو سومین پسر میناموتو نو یوشیتومو، ششمین رهبر شاخه‌ای از خاندان سیوا گنجی به نام خاندان کاواچی گنجی و یکی از نوادگان امپراتور سیوا بود. مادر او یورا-گوزن، دختر فوجیوارا نو سوئه‌نوری، کاهن اعظم معبد آتسوتا و یکی از اعضای قدرتمند خاندان فوجیوارا بود. او در ویلای خانوادگی، در ضلع غربی محله آتسوتا در ناگویا، ولایت اُواری به دنیا آمد. نام دوران کودکی او «اونیواکامارو» بود.^[۶] اگرچه یوریتومو سومین پسر بود، اما با او به عنوان نخستین پسر مشروع و وارث پدر رفتار می‌شد، زیرا او نخستین پسر همسر اصلی پدر خود بود و مادرش به خاندان پرقدرتی تعلق داشت. او سریع تر از برادران بزرگترش در کار خود پیشرفت کرد. در دوازده سالگی در دستیار شاهدخت مونه‌کو دختر امپراتور توبا (مرگ ۱۱۵۶ میلادی) شد و به طور پیوسته تا سن چهارده سالگی به رتبه‌های بالاتر در دربار رسید.^[۷]

پس از شورش هیجی، شرایط سختی بر خاندان میناموتو و متحدان آنها تحمیل شد. با وجود این به دلیل درخواست‌های نامادری تایرا نو کیوموری یوریتومو که پس از کشته شدن پدرش، هفتمین رهبر خاندان کاواچی گنجی شده بود، توسط کیوموری اعدام نشد، افزون بر آن به برادران یوریتومو، میناموتو نو نوری‌یوری و میناموتو نو یوشی‌تسونه نیز اجازه زندگی داده شد.^[۸]

در سال ۱۱۸۰، شاهزاده موچی‌هیتو، پسر امپراتور گوشیراکاوا (امپراتور بازنشسته راهب)، یک فراخوان ملی به سلاح‌های خاندان میناموتو در سراسر ژاپن برای شورش علیه خاندان تایرا انجام داد این امر به ویژه پس از تشدید تنش بین تایرا و میناموتو پس از مرگ میناموتو نو یوریماسا و خود شاهزاده موچی‌هیتو.

یوریتومو خود را به عنوان وارث قانونی خاندان میناموتو تثبیت کرد و پایتختی را در کاماکورا، کاناگاوا در شرق تأسیس کرد، با این حال، همه یوریتومو به عنوان وارث برحق او فکر نمی‌کردند. میناموتو نو یوکی‌ایه، و پسر عمویش میناموتو نو یوشیناکا علیه او الهام کردند.

در سپتامبر ۱۱۸۰، یوریتومو در نبرد ایشی‌باشی‌یاما، اولین نبرد بزرگ او، زمانی که اوبا کاگه‌چیکا یک حمله سریع شبانه را رهبری کرد، شکست خورد.^[۹] پس از شکست در کوه ایشیباشیاما، میناموتو نو یوریتومو به کوه‌های هاکون گریخت. ماند در یوگاوارا، سپس از مانازورو، کاناگاوا-ایوا به شهرستان آوا، چیبا (جنوب امروزی چیبا (شهر) فرار کرد ماه‌ها ارتش جدیدی را تشکیل می‌دهند.^{[۵]: ۲۸۹–۲۹۱}

تایرا نو کیوموری در سال ۱۱۸۱ درگذشت و تایرا اکنون توسط تایرا نو مونه‌موری رهبری می‌شد. و به پایگاه‌های میناموتو از کیوتو در جنگ گنپی حمله کرد، اما یوریتومو در کاماکورا، کاناگاوا به خوبی محافظت شد.

برادران او تایرا را در چندین نبرد شکست دادند، اما نتوانستند میناموتو نو نوری‌یوری و میناموتو نو یوشیناکا، رقیب یوریتومو، را از ورود به کیوتو در سال ۱۱۸۳ و تعقیب جنوب تایرا متوقف کنند. امپراتور آنتوکو با آنها.^{[۵]: ۲۸۹–۳۰۵} در سال ۱۱۸۴، میناموتو جایگزین آنتوکو با امپراتور گو-توبا شد.^{[۵]: ۳۱۹}

از ۱۱۸۱ تا ۱۱۸۴، یک آتش‌بس عملی با دربار تحت سلطه تایرا به یوریتومو فرصت داد تا اداره‌ای را با مرکزیت ستاد نظامی خود در کاماکورا ایجاد کند از خاندان از او و بر خاندان تایرا که در سال ۱۱۸۵ در نبرد دان نو اورا شکستی وحشتناک متحمل شد. شوگون در کاماکورا، به این ترتیب دوران فئودالی در ژاپن آغاز شد که تا قرن هفدهم ادامه داشت.^[۱۰]

هنگامی که او به یک مقام قدرت رسید، یوریتومو شروع به سرپیچی و تضعیف اقتدار امپراتور گو-شیراکاوا با انتصاب «جیتو» (معاونان منطقه) و شوگو (پاسبان) خود کرد و بدین ترتیب قدرت اداری محلی حکومت مرکزی را از بین برد.^[۱۱]در تابستان ۱۱۸۹، یوریتومو به استان‌های شمالی ولایت موتسو و ولایت دوا حمله کرد و آن‌ها را تحت سلطه خود درآورد. در دسامبر ۱۱۹۰، یوریتومو در عمارت روکوهارا در پایتخت، کیوتو، مقر سابق خاندار تایرا، اقامت گزید. هنگامی که رقیب قدیمی او، امپراتور گو-شیراکاوا در بهار ۱۱۹۲ درگذشت، دیگر هیچ‌کس مانع جاه‌طلبی نهایی او نشد، بنابراین، یوریتومو به خود لقب سی تای شوگون داد. که رسماً تمام اربابان فئودال و «جیتو» و شوگو را تحت کنترل مستقیم خود قرار داد و بدین ترتیب یک نظام ارباب‌رعیتی سازماندهی شده در اطراف کاماکورا، کاناگاوا ایجاد کرد. نقش شهر کیوتو مربوط به نقش «مراسم و آیین‌های ملی» بود.^{[۵]: 317–318, 327, 329, 331 [۱۲]}

یوریتومو گوکه‌نین‌های خود را در مه ۱۱۹۳ جمع کرد و یک رویداد شکار بزرگ ترتیب داد، فوجی نو ماکی گاری در ۱۶ مه، پسر ۱۲ ساله یوریتومو برای اولین بار به یک آهو تیر انداخت. شکار متوقف شد و در شب جشنی برگزار شد که یوریتومو از موفقیت پسرش خوشحال شد و قاصدی را برای همسرش ماساکو فرستاد، اما ماساکو پیام‌رسان را به پس فرستاد و گفت که «اینکه پسر یک فرمانده نظامی بتواند به یک آهو تیر بیاندازد، ارزشی برای جشن گرفتن ندارد.»^[۱۳]

انتقام برادران سوگا در ۲۸ مه همان سال اتفاق افتاد. برادران سوگا سوکه‌ناری و سوگا توکیمونه قاتل پدرشان، کودو سوکه‌تسونه را کشتند. این دو برادر موفق شدند ۱۰ شرکت کننده دیگر را در فوجی نو ماکی گاری بکشند تا اینکه نیتا تاداتسونه، سوگا سوکه‌ناری را کشت. سپس، سوگا توکیمونه در تلاش برای حمله به یوریتومو به عمارت یوریتومو یورش برد، اما در نهایت توسط گوشو نو گورومارو دستگیر شد، بنابراین او یوریتومو را از تلاش احتمالی ترور نجات داد و به کشتار پایان داد. پس از این، یوریتومو سوگا توکیمونه را برای بازجویی برد و بعداً او را اعدام کرد.^[۱۴]

یوریتومو در سال ۱۱۹۹ به عنوان به یک بهکشو (راهب بودایی) تبدیل شد و خانه خود را ترک کرد.

به گفته داستان هیجی، یوریتومو از سایر هم سن و سال‌های خود بیشتر بزرگسال به نظر می‌رسید و شکل یک جنگجوی جوان یوریتومو در طومار تصویر داستان هیجی ظاهر می‌شود. داستان ظهور و سقوط خاندان‌های میناموتو و تایرا یوریتومو را توصیف می‌کند و می‌گوید: «چهره‌اش درشت است و ظاهرش زیباست، پیام‌رسان امپراتوری ناکاهارا نو یاسوسادا، که در کاماکورا، کاناگاوا با یوریتومو ملاقات کرد». در سال ۱۱۸۳، او گفت: «او کوتاه است و صورتش درشت، ظاهرش برازنده و زبان متمدن است.»^[۱۵]

فوجیوارا نو کانه‌زانه در دفتر خاطرات خود «تاماها» می‌نویسد که «بدن یوریتومو از قدرتی سخت‌گیرانه برخوردار است و طبیعت خشن او با تمایز روشن و تصمیم محکم دربارهٔ قضاوت درست و نادرست همراه است».^[۱۶]

کورودا هیده‌ئو، مورخ، پرتره‌ها و مجسمه‌های میناموتو نو یوریتومو را سازماندهی و بررسی کرد و هنگام مقایسه مجسمه‌های میناموتو نو یوریتومو در هیگاشی هیروزو و هوجو توکی‌یوری در کنچو-جی به این نتیجه رسید که از نظر اندازه، تقریباً یکسان هستند، و شواهدی وجود دارد که کاریگینو با افزودن یک هیرائو به سوکوتای، لباس رسمی شوگون، بازسازی شده است. کورودا استدلال می‌کند که مجسمه در ابتدا مجسمه هوجو توکی‌یوری بود که در کاماکورا در قرن چهاردهم مجسمه‌سازی شد، اما پس از گم شدن مجسمه اصلی یوریتومو، مجسمه هوجو توکی‌یوری به عنوان جایگزین استفاده شد از سوی دیگر، کتیبه مجسمه میناموتو نو یوریتومو در ولایت کای، زنکو-جی را به جای نام مجسمه‌ساز، نام تعمیرکار می‌داند که به درخواست هوجو ماساکو در ربع اول قرن سیزدهم آن را ساخته است، بنابراین، کورودا به این نتیجه می‌رسد که این مجسمه تنها نمایش دقیق میناموتو نو یوریتومو است.^[۱۷]

به قول جورج سانسوم، «یوریتومو واقعاً مرد بزرگی بود … آینده نگری او قابل توجه بود، اما حس خوب عملی او در راه‌اندازی تشکیلات و سازمانی مطابق با قدرت در حال گسترش خودش نیز قابل توجه بود.»^{[۵]: ۳۳۴–۳۳۵}

خانواده همسر یوریتومو، خاندان هوجو پس از مرگ او در کاماکورا، کاناگاوا کنترل را به دست گرفتند و تا سال ۱۳۳۳ تحت عنوان «شیکن» (نایب‌السلطنه) تسلط خود را بر شوگون‌سالاری حفظ کردند. آشیکاگا یوشیکانه بنیانگذار خاندان آشیکاگا همسر هوجو توکیکو‏، خواهرزن یوریتومو بود.^[۱۸]

برج پنج حلقه که به‌طور سنتی گمان می‌رود مقبره میناموتو نو یوریتومو باشد هنوز هم در مجاورت معبد شیراهاتا نگهداری می‌شود. معبد شیراهاتا در فاصله کمی از نقطه‌ای که گمان می‌رود محل به اصطلاح اوکورا باکوفو، دفتر اداری-دولتی شوگونی او بوده، قرار دارد.

او به عنوان یک قهرمان در جنگ تمام‌عیار: شوگان ۲ ظاهر می‌شود.

شخصیتی به نام «یوریتومو» در کتاب ششم اربابان خورشید در حال طلوع ظاهر می‌شود: در سری کتاب‌های ماجراجویی سرزمین‌های افسانه‌ای، جایی که یوریتومو «شوگون» خودخوانده و در آستانه جنگ با تایرا نو کیوموری است.

او به عنوان رئیس نهایی در گنپی توما دن ظاهر می‌شود، یک بازی آرکید که توسط نامکو ساخته شده و در آن شخصیت بازیکن تایرا نو کاگه‌کیو، یکی دیگر از شخصیت‌های تاریخی ژاپنی است.

او همچنین به عنوان یک شخصیت برجسته در مجموعه انیمه ۲۰۲۱ داستان هیکه (انیمه) ظاهر می‌شود.

سال‌هایی که یوریتومو در آن‌ها شوگون بود، به‌طور خاص با بیش از یک نام عصر ژاپنی مشخص می‌شوند.

• دوره کنکیو (۱۱۹۰–۱۱۹۹)
• دوره شوجی (۱۱۹۹–۱۲۰۱)

والدین

• پدر: میناموتو نو یوشیتومو (۱۱۲۳ – ۱۱۶۰)
• مادر: یورا گوزن (متوفی ۱۱۵۹)، دختر فوجیوارا نو سوئه‌نوری

"همسران و فرزندان

• همسر احتمالی: یائه هیمه، دختر ایتو سوکه‌چیکا
  • سنتسوروگوزن، پسر اول احتمالی
• همسر اصلی: هوجو ماساکو^[۱۹] (۱۱۵۶ – ۱۲۲۵)، دختر هوجو توکیماسا
  • اوهیمه (۱۱۷۸ – ۱۱۹۷)، نامزد میناموتو نو یوشیتاکا، اولین دختر
  • میناموتو نو یوری‌ایه (۱۱۸۲–۱۲۰۴)، اولین پسر از همسر اصلی
  • سانمان (۱۱۸۶–۱۱۹۹)، دومین دختر
  • میناموتو نو سانه‌تومو (۱۱۹۲ – ۱۲۱۹، حکمرانی ۱۲۰۳–۱۲۱۹)، سومین پسر^[۲۰]
• شو: کامه نو مائه
• شو: دایشین نو تسوبونه
  • جوگیو (۱۱۸۶ – ۱۲۳۱) دومین پسر

• تاریخ، تقویمی است که منبع از آن استفاده می‌کند و در آن زمان سنمیو-رکی بوده است.