Circuito de Lorena

(Redirigido desde «Circuit de Lorraine»)

El Circuito de Lorena (oficialmente: Circuit de Lorraine) es una carrera ciclista profesional por etapas disputada en Lorraine, en el este de Francia.

Circuit de Lorraine - Etapa 4 en Boulay-Moselle (km 104,5). Los tres pilotos de entonces, Gianluca Maggiore, Jonathan Hivert y Romain Zingle (de izquierda a derecha).

Creada en 1956 bajo el nombre de Circuit des Mines, fue una prueba amateur hasta 1994. Se convirtió en profesional en 1995. El nombre de Circuit de Lorraine sustituyó al de Circuit des Mines en 2005 concediendo con la creación de los Circuitos Continentales UCI donde está integrada en el UCI Europe Tour dentro de la categoría 2.1.

Palmarés

editar
AñoGanadorSegundoTercero
1956 Pierre Lambolez Paul Berné Bernard Linder
1957 Henri Wasilewski Pierre Lambolez Paul Fallot
1958 René Osterdag Guido Anzile Marcel Hocquaux
1959 Noël Chavy Henri Guillier François Gehlhausen
1960 Marcel Hocquaux Roger Castel Mario Zuliani
1961 Robert Duveau René Osterdag Albert Platel
1962 Guido Anzile Marcel Hocquaux Désiré Cartigny
1963 Elio Gerussi Burkhard Ebert Marcel Hocquaux
1964 Jean-Pierre Magnien Léopold Vergauwe Nicolas Manzo
1965 Maurice Izier René Bingelli Daniel Labrouille
1966 Jan Van Der Horst Nol Kloostermann André Wilhelm
1967 Joseph Pare Derek Harrisson René Grelin
1968 Fedor den Hertog Erwin Thalmann Martin Gombert
1969 Joop Zoetemelk Jean-Pierre Boulard Mathijs De Koning
1970 Andrejz Kaczmarek Jan Stachura Aimable Denhez
1971 Mathijs De Koning Arie Hassink Gerrie Knetemann
1972-1976No se organizó
1977[1] Johan Van Den Meer Jacques Desportes Daniel Wiesner
1978 Gérrit Mak Adri Van Opdorp Jan De Nijs
1979[2] Anthony Doyle Christian Poulignot Alain Coppel
1980 Frédéric Vichot Pascal Guyot Roberto Rastello
1981 Régis Simon Teun van Vliet Patrice Boulard
1982 Jean-Paul Hosotte Mathieu Hermans Patrick Hosotte
1983 Zbigniew Krasniak Arie Hassink Patrick Hosotte
1984 Teun van Vliet Darryl Webster Zbigniew Krasniak
1985 Pascal Lance Paul Curran Peter Longbottom
1986 Paul Curran René Bittinger John Tonks
1987 Gilles Figue Michel Friedmann John Carlsen
1988 Pascal Lance Paul Curran Lutz Nippen
1989 Bruno Huger Eric Cent Zbigniew Krasniak
1990 Régis Simon Dominique Chignoli Andrej Mackowski
1991 Nikolai Galitchanine Pascal Deramé Youri Sourkov
1992 Diego Ferrari Jean-Pierre Bourgeot Jean-Philippe Duracka
1993 Jean-Christophe Currit Denis Leproux Saulius Sarkauskas
1994 Christophe Mengin Piotr Wadecki Ivanas Romanovas
1995 Grégoire Balland Sergueï Ivanov Jurgen Gilsing
1996 Stefano Dante Sergueï Ivanov Marc Streel
1997 Eddy Seigneur Denis Leproux Frédéric Gabriel
1998 Alexandre Vinokourov Michael Sandstød Damien Nazon
1999 Arturas Kasputis Christophe Oriol Zbigniew Piątek
2000 Nicki Sørensen Gilles Maignan Stéphane Bergès
2001 Chris Newton Daniel Schnider Nathan O'Neill
2002 Giampaolo Cheula Morten Sonne Andy Flickinger
2003 Guillaume Auger Émilien-Benoît Bergès Andrej Pitchelkin
2004 Joost Posthuma Jukka Vastaranta Lars Boom
2005 Andris Nauduzs Koji Fukushima Sven Renders
2006 Mauricio Soler Eddy Ratti Eduardo Gonzalo
2007 Jörg Jaksche Martijn Maaskant Eduardo Gonzalo
2008 Steve Chainel Jonathan Hivert Hannes Blank
2009 Matteo Carrara Maxime Mederel José Mendes
2010 Fabio Felline Pierre Rolland Matteo Carrara
2011 Anthony Roux Thomas De Gendt Julien Simon
2012 Nacer Bouhanni Steven Tronet Marco Marcato

Notas y referencias

editar
  1. Clasificación por puntos
  2. Inicialmente el belga Alain Peters delante del sueco Lars Myrgberg y del británico Anthony Doyle. Este último es declarado vencedor el 4 de julio de 1979, debido a la exclusión de la clasificación de Peters y Myrgberg ya que la carrera estaba reservada sólo a franceses o a extranjeros pertenecientes a clubs franceses.

Enlaces externos

editar