Bernardo de Clairvaux

Postenoj
Postenoj	abato de Clairvaux (1115–1153); abato vd

**Bernardo de Clairvaux**
	Sankta
Bernardo de Clairvaux
	Prezento de altmezepoka manuskripto per la inicialo de Sankta Bernardo
Persona informo
	Bernard de Clairvaux
Naskiĝo	ĉirkaŭ 1090; en Fontaine-lès-Dijon, Duklando Burgundio, Reĝlando Francio
Morto	20-an de aŭgusto 1153; en Clairvaux, Graflando Ĉampanjo, Reĝlando Francio
Mortis per	Malsano de gastrointesta sistemo vd
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	franca • latina vd
Ŝtataneco	Reĝlando Francio vd
Familio
Patro	Tescelin de Fontaine (en) vd
Patrino	Alèthe (en) vd
Gefratoj	Nivard of Clairvaux (en) , Gerard of Clairvaux (en) kaj Humbeline of Jully (en) vd
Edz(in)o	-
Profesio
Okupo	teologo ; himnoverkisto ; mistikulo ; religiulo ; verkisto ; filozofo ; religiulo vd
Laborkampo	Filozofio, teologio kaj monastic life (en) vd
Aktiva en	Cistercio • Clairvaux vd
Postenoj
Postenoj	abato de Clairvaux (1115–1153); abato vd
Sanktulo, Doktoro de la Eklezio
Kanonizo	1174
Festotago	20-a de aŭgusto (okcidente)
Atributoj	Blanka cistercia vesto, diablo kun kateno, blanka hundo, episkopa bastono, libro
Patroneco	Cistercianoj, Burgonjo, Templanoj
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Sankta Bernardo de Clairvaux [kle:rVO:], aŭ "Bernardo el Klarvalo", (naskiĝis en 1090, mortis la 20-an de aŭgusto 1153) estis franca abato kiu disvastigis la ordenon de la Cistercianoj^[1]. Li estis kanonizita en 1174, kaj deklarita doktoro de la Eklezio fare de Pio la 8-a en 1830.

Cisterciana abato

Li naskiĝis en Fontaine-lès-Dijon (Fontené le Diĵón), Burgundio, en nobela familio. En la jaro 1111 li membriĝis kun ĉirkaŭ 30 kunuloj en la ordeno de la Cistercianoj en Cîteaux [si:TO:], en Esperanto Cistercio. La Cistercianoj ekfloris kaj disvastiĝis. Bernard fariĝis abato de la klostro en Clairvaux. Dum sia vivo li fondis 68 monaĥejojn. Li forte influis la siatempan eklezion per sia teologio honore al la Virga Maria, siaj predikoj kaj verkoj. La 20-an de aŭgusto 1153 li mortis en la abatejo Clairvaux.

Li estis ege fama, kaj lia voĉo estis aŭskultita. Ekzemple kiam lia amiko Guillaume de Saint-Thierry legas la Teologion de Abelardo, kaj estas ŝokita de ĝi, li petas al Bernardo kondamnigi la aŭtoron. Li sukcesas kaj en la koncilio de Sens en 1141, Abelardo estas kondamnita, grandparte pro la akuzoj de Bernardo.

Religia fanatikulo

Bernardo el Klarvalo estis unu de la plej gravaj iguloj de la 2-a Krucmilito kontraŭ la araboj. Krome, li organizis samtempan Vendan Krucmiliton kontraŭ la vendoj, slavoj en la teritorio de nuna Germanio.

Referencoj

↑ William Smith. (2010) Catholic Church Milestones: People and Events That Shaped the Institutional Church (angle: "mejloŝtonoj de la katolika eklezio: personoj kaj eventoj kiuj formis la institucian eklezion")., p. 32. ISBN 978-1-60844-821-0.

Bernardo de Clairvaux en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Bernardo de Clairvaux en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri biografio.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

[Bernard_of_Clairvaux-1] William Smith. (2010) Catholic Church Milestones: People and Events That Shaped the Institutional Church (angle: "mejloŝtonoj de la katolika eklezio: personoj kaj eventoj kiuj formis la institucian eklezion")., p. 32. ISBN 978-1-60844-821-0.

[1]